Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΚΤΙΡΙΑ

1 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο η αμοιβή ενεργειακού επιθεωρητή!
Συντάχθηκε απο τον/την Γεωργία Γεωργάλα
Δευτέρα, 26 Ιανουάριος 2009 14:14

Οι εξευτελιστικές αμοιβές που ανακοινώθηκαν από τον Υπουργό Ανάπτυξης στο πανελλήνιο συνέδριο της ΠΟΜΙΔΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων) υπονομεύουν, πριν καν ψηφιστεί το Προεδρικό Διάταγμα και υλοποιηθεί ο θεσμός των Ενεργειακών Επιθεωρητών, τόσο την επαγγελματική τους θέση όσο και την ποιότητα των υπηρεσιών που αυτοί θα παρέχουν. Λόγω και της έλλειψης κινήτρων στους ιδιοκτήτες για την εφαρμογή μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας, το ενεργειακό πιστοποιητικό θα καταντήσει να είναι μια τυπική βεβαίωση που θα επισυνάπτεται στα συμβόλαια.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΚΤΙΡΙΑ:

Συμμετείχαν:

ΥΠΑΝ ο Ειδικός Σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα κ. Αντώνης Μαρίνος,

ΚΑΠΕ: Ο Διευθυντής Ενεργειακής Αποδοτικότητας του ΚΑΠΕ, κ. Γιώργος Αγερίδης, Διδάκτωρ Μηχανολόγος μηχανικός.

ΤΕΕ: ο Αντιπρόεδρος κ. Χρήστος Σπίρτζης, Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος

GREENPEACE: Ο κ.Τάκης Γρηγορίου, υπεύθυνος για θέματα εξοικονόμησης ενέργειας

ΠΟΜΙΔΑ: Ο τεχνικός σύμβουλος της ΠΟΜΙΔΑ κ. Σταμάτης Περδίος, Μηχανολόγος Μηχανικός του Πολυτεχνείου Λωζάνης, Σύμβουλος διαχείρισης ενέργειας.

Συντονιστής ο Δημοσιογράφος κ. Κώστας Βουτσαδάκης

Η ΠΟΜΙΔΑ ζήτησε:

1. «Ενεργειακό πιστοποιητικό»: Θέσπιση ενιαίων και συνοπτικών επιθεωρήσεων με το σύστημα «κτιρίου αναφοράς» και χαμηλά ανώτατα όρια αμοιβών των «ενεργειακών επιθεωρητών».
2. Μείωση του φόρου μεταβίβασης κατά 50% όταν το μεταβιβαζόμενο κτίριο (παλαιό ή νέο) είναι ενεργειακά αναβαθμισμένο.

3. Σταδιακή έκπτωση (εντός πενταετίας) από το φορολογητέο εισόδημα των δαπανών για την ενεργειακή αναβάθμιση υφισταμένων κτιρίων.

4. Μείωση του ΦΠΑ για το σύνολο των εργασιών & υλικών της ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων
5. Ενημέρωση και τεχνική βοήθεια στους πολίτες και κατάργηση της γραφειοκρατίας ώστε οι ενεργειακές αναβαθμίσεις και οι «πράσινες ταράτσες» των κτιρίων να μην χρειάζονται πολεοδομικές άδειες.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Εξοικονόμηση και Ορθολογική Χρήση Ενέργειας Απλές Συμβουλές

Εξοικονόμηση και Ορθολογική Χρήση Ενέργειας

Απλές Συμβουλές


Θερμομόνωση

Η κατάλληλη μόνωση είναι βασική προϋπόθεση για την προστασία κάθε κτιρίου από το κρύο και τη ζέστη.

Για να μειώσετε τις απώλειες θερμότητας μπορείτε να:

κλείσετε τυχόν χαραμάδες σε πόρτες και παράθυρα με μονωτικό υλικό, αυτοκόλλητες ταινίες του εμπορίου ή σιλικόνη


μην αερίζετε υπερβολικά


κλείνετε τα εξώφυλλα (παντζούρια) και τις κουρτίνες τις κρύες νύχτες του χειμώνα, για να διατηρείται η ζέστη μέσα στο χώρο

Τα κτίρια κατασκευής πριν το 1980 συνήθως δεν έχουν μόνωση. Για να εξοικονομήσετε ενέργεια μπορείτε να:

προσθέσετε θερμομόνωση στην οροφή του κτιρίου


αντικαταστήσετε τα παράθυρα με μονά τζάμια με νέα θερμομονωτικά με διπλά τζάμια


προσθέσετε μόνωση στους τοίχους (εξωτερικά αποδίδει καλύτερα)

Με τον τρόπο αυτό θα πετύχετε 15-40% εξοικονόμηση ενέργειας

Τα καινούργια κτίρια, κατασκευασμένα μετά το 1980, αν είναι σωστά κατασκευασμένα έχουν την απαιτούμενη θερμομόνωση. Προσοχή όμως:

Αν δεν έχουν μονωθεί κάποια δομικά στοιχεία του κτιρίου (πλάκες, δοκάρια, κολώνες από μπετόν), δημιουργούνται οι λεγόμενες «θερμογέφυρες» και μπορεί να παρουσιαστεί υγρασία στο εσωτερικό τους λόγω συμπύκνωσης των υδρατμών του αέρα του χώρου. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να παρατηρηθεί και σε κουφώματα αλουμινίου που δεν έχουν μονωτικές ιδιότητες. Αν έχετε τέτοιο πρόβλημα και δεν μπορείτε να προχωρήσετε σε κατασκευαστικές λύσεις, πρέπει να αερίζετε περισσότερο το χώρο.

Θέρμανση χώρων

Αξιοποιείστε την ηλιακή ενέργεια για να θερμάνετε το κτίριό σας. Τις ηλιόλουστες χειμωνιάτικες μέρες να αφήνετε τον ήλιο να μπαίνει μέσα από τα νότια παράθυρα.


Αν έχετε αυτόνομη θέρμανση, μη ρυθμίζετε το θερμοστάτη πάνω από τους 20 °C. Για κάθε επιπλέον βαθμό σπαταλάτε μέχρι και 7% περισσότερη ενέργεια. Εάν ο χώρος σας είναι ιδιαίτερα ζεστός, ελέγξτε το θερμοστάτη και βεβαιωθείτε ότι το σύστημα θέρμανσης είναι κλειστό, πριν να ανοίξετε παράθυρα.


Μην καλύπτετε τα θερμαντικά σώματα με καλύμματα, γιατί μειώνεται σημαντικά η απόδοσή τους.


Φροντίστε για τη σωστή ρύθμιση και συντήρηση του καυστήρα και τον καθαρισμό του λέβητα κάθε καλοκαίρι από ειδικό συντηρητή, ο οποίος εκδίδει και το πιστοποιητικό συντήρησης βάσει νομοθεσίας με μετρήσεις του βαθμού απόδοσης της εγκατάστασης, της θερμοκρασίας των καυσαερίων και της περιεκτικότητάς τους σε διοξείδιο του άνθρακα και αιθάλη.

Ψύξη – Κλιματισμός χώρων

Πριν αποφασίσετε να αγοράσετε κλιματιστικό, εξετάστε τους εναλλακτικούς τρόπους με τους οποίους μπορείτε να έχετε δροσιά. Τα κλιματιστικά καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας και μάλιστα στις ώρες αιχμής και θα σας κοστίσουν ακριβά στη λειτουργία τους. Επί πλέον, ρυπαίνουν, αλλά και θερμαίνουν το περιβάλλον. Μην παρασύρεστε από παραπλανητικές διαφημίσεις που παρουσιάζουν τα κλιματιστικά ως πανάκεια και ιδιαίτερα από αυτές που τα παρουσιάζουν ως «εξοικονομητές» ενέργειας και χρημάτων. Απλά ορισμένα είναι λιγότερο ενεργοβόρα από άλλα.

Σε κάθε περίπτωση (είτε έχετε κλιματισμό, είτε όχι) πρέπει να προστατέψετε το κτίριό σας από τον καλοκαιρινό ήλιο και την υπερβολική ζέστη. Έτσι θα μειωθεί σημαντικά η ενέργεια που θα χρειαστεί να ξοδέψετε για να δροσιστείτε.

Σκιάστε όλα σας τα παράθυρα. Επιλέξτε το κατάλληλο σύστημα σκιασμού ανάλογα με τον προσανατολισμό του παραθύρου. Στο νότο προτιμείστε οριζόντια σκίαστρα, σταθερά ή κινητά, στην ανατολή και τη δύση κατακόρυφα. Η σκίαση εξωτερικά του παραθύρου είναι πάντα η καλύτερη.

Φυτέψτε δέντρα για να σκιάσετε το κτίριό σας, αλλά και για να δημιουργήσετε καλύτερο, ευνοϊκό «μικροκλίμα», όπου αυτό είναι δυνατόν. Θα έχετε φυσική δροσιά και ευχάριστο περιβάλλον. Αξιοποιείστε τη βλάστηση στην οροφή (βελτιώνει τη θερμομόνωση, «κόβει» την επίδραση του καλοκαιρινού ήλιου), αλλά και σε μπαλκόνια και ημιυπαίθριους χώρους (πέργκολες, κ.λ.π).

Προτιμείστε ανοιχτά χρώματα στους εξωτερικούς τοίχους, τις οροφές, αλλά και στις τέντες.

Μειώστε τις εσωτερικές πηγές θερμότητας. Τοποθετείστε λαμπτήρες και συσκευές χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης. Μη χρησιμοποιείτε συσκευές που καταναλώνουν πολύ ενέργεια και ταυτόχρονα θερμαίνουν και το χώρο (π.χ. ηλεκτρική κουζίνα, σίδερο) τις ώρες που έχει πολύ ζέστη. Διώξτε τη ζέστη από το κτίριό σας με φυσικό αερισμό:

Τις ζεστές μέρες αερίστε το κτίριό σας οπωσδήποτε και μόνο τη νύχτα

Φεγγίτες, ανοίγματα πάνω από σκάλες, καμινάδες αερισμού, σε συνδυασμό με κάποια ανοίγματα σε χαμηλά σημεία του κτιρίου μπορούν να δημιουργήσουν πολύ αποτελεσματικό κατακόρυφο αερισμό, χωρίς να ανοίγετε όλα σας τα παράθυρα.

Αν οι εξωτερικές συνθήκες και τα ανοίγματα του κτιρίου σας δεν εξασφαλίζουν τον απαραίτητο αερισμό, τοποθετείστε ανεμιστήρες προσαγωγής και απαγωγής του αέρα.

Τοποθετείστε ανεμιστήρες οροφής στα δωμάτια. Ο ανεμιστήρας οροφής δροσίζει, ενώ καταναλώνει ελάχιστη ενέργεια (όση και ένας κοινός λαμπτήρας φωτισμού). Θα νιώθετε δροσιά, ακόμα και σε σχετικά υψηλές θερμοκρασίες και έτσι μπορείτε να απαλλαγείτε από την ανάγκη εγκατάστασης κλιματιστικού. Εναλλακτικά, χρησιμοποιείστε ανεμιστήρα δαπέδου.

Εάν αποφασίσετε να αγοράσετε κλιματιστικό:

Ενημερωθείτε για την ενεργειακή του κατανάλωση δεδομένου ότι θα αυξήσει το λογαριασμό σας, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.

Βεβαιωθείτε ότι είναι κατάλληλο για το χώρο σας. Συμβουλευτείτε ειδικευμένο μηχανικό και όχι απλούς πωλητές, πριν επιλέξετε. Εάν σκοπεύετε να εγκαταστήσετε κλιματισμό για ολόκληρο διαμέρισμα ή κτίριο, ζητείστε μελέτη.

Ρυθμίζετε το κλιματιστικό χρησιμοποιώντας ένα καλό θερμόμετρο τοίχου και μην επιδιώκετε θερμοκρασία χαμηλότερη από 26 °C το καλοκαίρι (δοκιμάστε και τους 28 ή 27 °C, πιθανότατα θα νιώθετε ικανοποιητική δροσιά).

Φροντίστε τα παράθυρα να είναι κλειστά όταν λειτουργεί το σύστημα κλιματισμού για να μη χάνεται πολύτιμη ενέργεια.

Εφαρμόζετε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή για την τοποθέτηση και συντήρηση του κλιματιστικού – ο καθαρισμός των φίλτρων επιβάλλεται και για λόγους υγείας.

Φωτισμός

Αφήνετε το φυσικό φως να περνάει από όσο δυνατόν περισσότερες πλευρές των χώρων. Έτσι επιτυγχάνεται μεγαλύτερη επάρκεια και καλύτερη κατανομή.

Για την καλύτερη ρύθμιση του φυσικού φωτισμού, προτιμείστε κινητά στόρια, παρά κουρτίνες στα παράθυρα.

Προτιμάτε τα ανοικτά χρώματα στους τοίχους του σπιτιού σας, καθώς κάνουν το εσωτερικό περιβάλλον φωτεινότερο.

Φροντίστε να μη μένουν αναμμένα τα φώτα σε δωμάτια, όταν δεν είναι απαραίτητο.

Προτιμήστε ένα χαμηλό γενικό φωτισμό και πρόσθετο τοπικό φωτισμό στα σημεία όπου το χρειάζεστε.

Χρησιμοποιείστε λαμπτήρες χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης. Μια κοινή λάμπα πυράκτωσης καταναλώνει ως και πέντε φορές περισσότερη ενέργεια από ένα λαμπτήρα φθορισμού που προσφέρει τον ίδιο φωτισμό. Οι λαμπτήρες χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης μπορεί να κοστίζουν περισσότερο από τους κοινούς λαμπτήρες, αλλά έχουν οκταπλάσια διάρκεια ζωής και καταναλώνουν τέσσερις φορές λιγότερο ρεύμα.

Να καθαρίζετε τακτικά τα φωτιστικά σώματα και τους λαμπτήρες.

Θερμοσίφωνας-ζεστό νερό

Μη ρυθμίζετε το θερμοστάτη στο θερμοσίφωνα πάνω από τους 50 °C.

Ανάψτε το θερμοσίφωνά σας όσο και όταν χρειάζεστε, ανάλογα με τις ανάγκες σας για ζεστό νερό και μην τον αφήνετε αναμμένο άσκοπα.

Προτιμήστε το ντους από το μπάνιο στη μπανιέρα. Ξοδεύετε 3 φορές λιγότερο ρεύμα και νερό.

Μην αφήνετε τις βρύσες σας να στάζουν και μην αφήνετε το ζεστό νερό να τρέχει άσκοπα.

Προτιμήστε έναν ηλιακό θερμοσίφωνα αντί ηλεκτρικό για τη θέρμανση του νερού (ο ηλιακός θερμοσίφωνας μπορεί να καλύψει κατά 70% τις ετήσιες ανάγκες σε ζεστό νερό με αντίστοιχη μείωση στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος).

Συσκευές

Ηλεκτρική κουζίνα

• Φροντίστε τα μαγειρικά σκεύη να εφαρμόζουν σωστά στις εστίες της κουζίνας. Σπαταλάτε 20-30% περισσότερη θερμότητα και ρεύμα όταν η βάση του σκεύους είναι 1-2 εκατοστά μικρότερη από την εστία. Χρησιμοποιώντας τη χύτρα ταχύτητας εξοικονομείτε 30-60% ρεύμα και 80% χρόνο.

• Όταν βράζετε νερό, σκεπάζετε την κατσαρόλα με το καπάκι της. Θα βράσει γρηγορότερα και με μικρότερη κατανάλωση ενέργειας.

• Αποφεύγετε τις άσκοπες προθερμάνσεις και το συχνό άνοιγμα-κλείσιμο του φούρνου. Κάθε φορά που ανοίγετε την πόρτα του φούρνου φεύγει το 20% της εσωτερικής θερμότητας. Καθαρίζετε τακτικά τα ηλεκτρικά μάτια και το φούρνο.

• Για το ζέσταμα μικρών ποσοτήτων φαγητού προτιμήστε, εφόσον διαθέτετε, το φούρνο μικροκυμάτων γιατί εξοικονομεί ηλεκτρική ενέργεια και χρόνο.

Ψυγεία – καταψύκτες

• Το ψυγείο καταναλώνει αρκετή ενέργεια γιατί λειτουργεί όλο το 24ωρο. Η ενεργειακή ετικέτα που διαθέτουν όλες οι σύγχρονες ηλεκτρικές συσκευές μας δίνει πληροφορίες για την ενεργειακή απόδοσή του. Επιλέξτε μια συσκευή με χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση.

• Τοποθετήστε το ψυγείο σας μακριά από την ηλεκτρική κουζίνα, το καλοριφέρ και μέρη που τα βλέπει ο ήλιος γιατί έτσι μπορεί να αυξηθεί η κατανάλωση ρεύματος μέχρι και 30%.

• Αν το ψυγείο σας δεν έχει αυτόματη απόψυξη, φροντίστε να κάνετε τακτικά απόψυξη. Ένα στρώμα πάγου πάχους 5 χιλιοστών αυξάνει κατά 30% την κατανάλωση ρεύματος.

• Ρυθμίστε το θερμοστάτη του ψυγείου ώστε η θερμοκρασία στο θάλαμο συντήρησης να είναι 7 °C και του καταψύκτη στους –18 °C. Έτσι εξοικονομείτε μέχρι και 15% ρεύμα.

• Μην ανοίγετε συχνά την πόρτα του ψυγείου και μην την κρατάτε πολλή ώρα ανοικτή. Φροντίστε το λάστιχο της πόρτας να είναι καθαρό και να εφαρμόζει πολύ καλά.

• Μην καλύπτετε τα κενά εξαερισμού του ψυγείου, ξεσκονίζετε καλά τις σωληνώσεις (πλέγμα) στην πίσω πλευρά του και αφήνετε τουλάχιστον 5 εκατοστά απόσταση από τον τοίχο.

• Όταν απουσιάζετε από το σπίτι σας για μεγάλα χρονικά διαστήματα, π.χ. σε διακοπές, βγάζετε το ψυγείο από την πρίζα, αδειάζετε το και αφήνετε την πόρτα του ανοικτή.

• Μη βάζετε ζεστά φαγητά μέσα στο ψυγείο. Καλύτερα να περιμένετε να κρυώσουν πρώτα (συνίσταται και για λόγους υγείας).

Πλυντήριο ρούχων

Επιλέξτε ένα πλυντήριο με μικρή κατανάλωση νερού και ρεύματος. Υπάρχουν αρκετές διαφορές από συσκευή σε συσκευή.


Για μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας μπορείτε να επιλέξετε καινούργιο πλυντήριο τύπο Hot Fill, που έχει δυνατότητα σύνδεσης με τον ηλιακό θερμοσίφωνα.


Είναι αποδεδειγμένο ότι τα ρούχα καθαρίζουν εξίσου καλά στους 60 °C όσο και στους 90 °C και με τα νέα προγράμματα και καθαριστικά ακόμα και στους 40 °C. Προτιμήστε λοιπόν τη λειτουργία σε χαμηλότερη θερμοκρασία.


Φροντίστε να γεμίζετε ομοιόμορφα το πλυντήριο και προτιμάτε να βάζετε όλη την ποσότητα που χωράει (συνήθως 5 – 6 κιλά ρούχα)


Εφαρμόζετε τις οδηγίες του κατασκευαστή, προκειμένου να εξοικονομείτε ηλεκτρική ενέργεια, νερό, απορρυπαντικό και για την καλή λειτουργία της συσκευής.


Συνδέστε τον ηλιακό θερμοσίφωνα (εάν έχετε) με το πλυντήριο σας για ζεστό νερό.


Όταν απουσιάζετε, κλείνετε την παροχή νερού του πλυντηρίου.

Πλυντήριο πιάτων

Προτιμάτε να χρησιμοποιείτε το πλυντήριο πιάτων κατά τις ώρες που ισχύει το νυχτερινό τιμολόγιο και να επιλέγετε το οικονομικό πρόγραμμα.


Μικροσυσκευές

Πριν αγοράσετε μια συσκευή ενημερωθείτε για την κατανάλωσή της σε ρεύμα, δεδομένου ότι υπάρχουν διαφορές από συσκευή σε συσκευή (ακόμη και στη λειτουργία αναμονής).

Οι μικρές συσκευές γενικά καταναλώνουν λιγότερο ρεύμα από τις μεγάλες, γι’ αυτό όποτε μπορείτε, προτιμήστε τις.

Μην αφήνετε αναμμένη την τηλεόραση, την καφετιέρα, το σίδερο κ.λ.π., όταν δεν τα χρειάζεστε.

Κλείνετε την τηλεόραση, το βίντεο και το στερεοφωνικό από το διακόπτη της συσκευής και όχι από το τηλεκοντρόλ, γιατί έτσι οι συσκευές αυτές μένουν σε λειτουργία αναμονής (stand-by) και συνεχίζουν να καταναλώνουν ρεύμα.

Σύμφωνα με στοιχεία του IEA, στη φάση αναμονής των ηλεκτρικών συσκευών σπαταλάται σε διεθνές επίπεδο ηλεκτρική ενέργεια ίση με 5% -15% της ηλεκτρικής οικιακής κατανάλωσης.

Βιοκλιματικός Σχεδιασμός - Ανακοίνωση Υπ.Ανάπτυξης

Βιοκλιματικός Σχεδιασμός

Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική αφορά στο σχεδιασμό κτιρίων και χώρων (εσωτερικών και εξωτερικών-υπαίθριων) με βάση το τοπικό κλίμα, με σκοπό την εξασφάλιση συνθηκών θερμικής και οπτικής άνεσης, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια και άλλες περιβαλλοντικές πηγές αλλά και τα φυσικά φαινόμενα του κλίματος. Βασικά στοιχεία του βιοκλιματικού σχεδιασμού αποτελούν τα παθητικά συστήματα που ενσωματώνονται στα κτίρια με στόχο την αξιοποίηση των περιβαλλοντικών πηγών για θέρμανση, ψύξη και φωτισμό των κτιρίων.

Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός – αν και είναι ενσωματωμένος στην αρχιτεκτονική που χαρακτηρίζει κάθε τόπο σε ολόκληρη τη γη – θεωρείται από πολλούς ως μία νέα «θεώρηση» στην αρχιτεκτονική και σχετίζεται με την οικολογία περισσότερο, παρά με την ενέργεια και την εξοικονόμηση που δύναται να επιφέρει. Παρά ταύτα, η βιοκλιματική αρχιτεκτονική έχει αποτελέσει τις τελευταίες δεκαετίες βασική προσέγγιση στην κατασκευή κτιρίων παγκοσμίως, ενώ στα περισσότερα κράτη πλέον αποτελεί βασικό κριτήριο σχεδιασμού μικρών και μεγάλων κτιρίων το οποίο λαμβάνεται υπόψη από όλους τους μελετητές αρχιτέκτονες και μηχανικούς. Κι αυτό, λόγω των χαμηλότερων απαιτήσεων ενέργειας για την θέρμανση, τον δροσισμό και τον φωτισμό των κτιρίων που προκύπτουν από την πρακτική της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και πολλαπλά οφέλη που την συνεπάγουν: ενεργειακά (εξοικονόμηση και θερμική/οπτική άνεση), οικονομικά (μείωση κόστους ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων), περιβαλλοντικά (μείωση ρύπων) και κοινωνικά.

Ειδικότερα, το ενεργειακό όφελος που προκύπτει από την εφαρμογή του βιοκλιματικού σχεδιασμού αποδίδεται με τους παρακάτω τρόπους:

εξοικονόμηση ενέργειας από την σημαντική μείωση απωλειών λόγω της βελτιωμένης προστασίας του κελύφους και συμπεριφοράς των δομικών στοιχείων,

παραγωγή θερμικής ενέργειας (θερμότητας) μέσω των ηλιακών συστημάτων άμεσου η έμμεσου κέρδους με συμβολή στις θερμικές ανάγκες των χώρων προσάρτησης και μερική κάλυψη των απαιτήσεων θέρμανσης του κτιρίου,

δημιουργία συνθηκών θερμικής άνεσης και μείωση των απαιτήσεων όσον αφορά στη ρύθμιση θερμοστάτη (σε χαμηλότερες θερμοκρασίες τον χειμώνα και υψηλότερες το καλοκαίρι),

διατήρηση της θερμοκρασίας εσωτερικού αέρα σε επίπεδα υψηλά τον χειμώνα (και αντίστοιχα χαμηλά το καλοκαίρι), με αποτέλεσμα την μείωση του φορτίου για την κάλυψη των ενεργειακών απαιτήσεων από τα επικουρικά συστήματα κατά την χρήση του κτιρίου.

Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας και των περιβαλλοντικών πηγών, γενικότερα, όπως προκύπτει από το βιοκλιματικό σχεδιασμό, επιτυγχάνεται στα πλαίσια της συνολικής θερμικής λειτουργίας του κτιρίου και της σχέσης κτιρίου - περιβάλλοντος. Η δε θερμική λειτουργία ενός κτιρίου αποτελεί μία δυναμική κατάσταση, η οποία:

εξαρτάται από τις τοπικές κλιματικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους (την ηλιοφάνεια, τη θερμοκρασία εξωτερικού αέρα, τη σχετική υγρασία, τον άνεμο, τη βλάστηση, το σκιασμό από άλλα κτίρια), αλλά και τις συνθήκες χρήσης του κτιρίου (κατοικία, γραφεία, νοσοκομεία κλπ.) και

βασίζεται στην αντίστοιχη ενεργειακή συμπεριφορά των δομικών του στοιχείων και (κατ’ επέκταση) των ενσωματωμένων παθητικών ηλιακών συστημάτων, αλλά και το ενεργειακό προφίλ που προκύπτει από την λειτουργία του κτιρίου.
Η απόδοση του βιοκλιματικού σχεδιασμού εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, γεγονός που τον καθιστά "ευαίσθητο" σε εξωγενείς και μη-τεχνικούς παράγοντες.

Για τον λόγο αυτό, βασικά κριτήρια για την εφαρμογή του βιοκλιματικού σχεδιασμού πρέπει να είναι:

η απλότητα χρήσης των εφαρμογών και η αποφυγή πολύπλοκων παθητικών συστημάτων και τεχνικών,

η μικρή συμβολή του χρήστη του κτιρίου στη λειτουργία των συστημάτων,

η χρήση ευρέως εφαρμοσμένων συστημάτων,

η χρήση τεχνικο-οικονομικά αποδοτικών ενεργειακών τεχνολογιών.

Ο βαθμός στον οποίον ο βιοκλιματικός σχεδιασμός σήμερα αξιοποιεί το τοπικό κλίμα ποικίλει, γεγονός που παρέχει μία ευελιξία ως προς τους τρόπους αρχιτεκτονικής έκφρασης και δυνατοτήτων εφαρμογής μέσα από πολύ απλές τεχνικές και επεμβάσεις έως και πολύπλοκα παθητικά ηλιακά συστήματα. Είναι δε ενσωματωμένος στην αρχιτεκτονική των περισσότερων διακεκριμένων αρχιτεκτόνων και μελετητών διεθνώς – με έργα παραδείγματα (ή και πειραματισμούς) που αποτελούν πρότυπες εφαρμογές βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής από τις οποίες όχι μόνον μαθαίνουμε σήμερα, αλλά και αποδεικνύουν τα πολλαπλά οφέλη που προκύπτουν από την συμβίωση με το περιβάλλον και το κλίμα.

Βιοκλιματικός Σχεδιασμός - Ανακοίνωση Υπ.Ανάπτυξης

Βιοκλιματικός Σχεδιασμός

Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική αφορά στο σχεδιασμό κτιρίων και χώρων (εσωτερικών και εξωτερικών-υπαίθριων) με βάση το τοπικό κλίμα, με σκοπό την εξασφάλιση συνθηκών θερμικής και οπτικής άνεσης, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια και άλλες περιβαλλοντικές πηγές αλλά και τα φυσικά φαινόμενα του κλίματος. Βασικά στοιχεία του βιοκλιματικού σχεδιασμού αποτελούν τα παθητικά συστήματα που ενσωματώνονται στα κτίρια με στόχο την αξιοποίηση των περιβαλλοντικών πηγών για θέρμανση, ψύξη και φωτισμό των κτιρίων.

Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός – αν και είναι ενσωματωμένος στην αρχιτεκτονική που χαρακτηρίζει κάθε τόπο σε ολόκληρη τη γη – θεωρείται από πολλούς ως μία νέα «θεώρηση» στην αρχιτεκτονική και σχετίζεται με την οικολογία περισσότερο, παρά με την ενέργεια και την εξοικονόμηση που δύναται να επιφέρει. Παρά ταύτα, η βιοκλιματική αρχιτεκτονική έχει αποτελέσει τις τελευταίες δεκαετίες βασική προσέγγιση στην κατασκευή κτιρίων παγκοσμίως, ενώ στα περισσότερα κράτη πλέον αποτελεί βασικό κριτήριο σχεδιασμού μικρών και μεγάλων κτιρίων το οποίο λαμβάνεται υπόψη από όλους τους μελετητές αρχιτέκτονες και μηχανικούς. Κι αυτό, λόγω των χαμηλότερων απαιτήσεων ενέργειας για την θέρμανση, τον δροσισμό και τον φωτισμό των κτιρίων που προκύπτουν από την πρακτική της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και πολλαπλά οφέλη που την συνεπάγουν: ενεργειακά (εξοικονόμηση και θερμική/οπτική άνεση), οικονομικά (μείωση κόστους ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων), περιβαλλοντικά (μείωση ρύπων) και κοινωνικά.

Ειδικότερα, το ενεργειακό όφελος που προκύπτει από την εφαρμογή του βιοκλιματικού σχεδιασμού αποδίδεται με τους παρακάτω τρόπους:

εξοικονόμηση ενέργειας από την σημαντική μείωση απωλειών λόγω της βελτιωμένης προστασίας του κελύφους και συμπεριφοράς των δομικών στοιχείων,

παραγωγή θερμικής ενέργειας (θερμότητας) μέσω των ηλιακών συστημάτων άμεσου η έμμεσου κέρδους με συμβολή στις θερμικές ανάγκες των χώρων προσάρτησης και μερική κάλυψη των απαιτήσεων θέρμανσης του κτιρίου,

δημιουργία συνθηκών θερμικής άνεσης και μείωση των απαιτήσεων όσον αφορά στη ρύθμιση θερμοστάτη (σε χαμηλότερες θερμοκρασίες τον χειμώνα και υψηλότερες το καλοκαίρι),

διατήρηση της θερμοκρασίας εσωτερικού αέρα σε επίπεδα υψηλά τον χειμώνα (και αντίστοιχα χαμηλά το καλοκαίρι), με αποτέλεσμα την μείωση του φορτίου για την κάλυψη των ενεργειακών απαιτήσεων από τα επικουρικά συστήματα κατά την χρήση του κτιρίου.

Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας και των περιβαλλοντικών πηγών, γενικότερα, όπως προκύπτει από το βιοκλιματικό σχεδιασμό, επιτυγχάνεται στα πλαίσια της συνολικής θερμικής λειτουργίας του κτιρίου και της σχέσης κτιρίου - περιβάλλοντος. Η δε θερμική λειτουργία ενός κτιρίου αποτελεί μία δυναμική κατάσταση, η οποία:

εξαρτάται από τις τοπικές κλιματικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους (την ηλιοφάνεια, τη θερμοκρασία εξωτερικού αέρα, τη σχετική υγρασία, τον άνεμο, τη βλάστηση, το σκιασμό από άλλα κτίρια), αλλά και τις συνθήκες χρήσης του κτιρίου (κατοικία, γραφεία, νοσοκομεία κλπ.) και

βασίζεται στην αντίστοιχη ενεργειακή συμπεριφορά των δομικών του στοιχείων και (κατ’ επέκταση) των ενσωματωμένων παθητικών ηλιακών συστημάτων, αλλά και το ενεργειακό προφίλ που προκύπτει από την λειτουργία του κτιρίου.
Η απόδοση του βιοκλιματικού σχεδιασμού εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, γεγονός που τον καθιστά "ευαίσθητο" σε εξωγενείς και μη-τεχνικούς παράγοντες.

Για τον λόγο αυτό, βασικά κριτήρια για την εφαρμογή του βιοκλιματικού σχεδιασμού πρέπει να είναι:

η απλότητα χρήσης των εφαρμογών και η αποφυγή πολύπλοκων παθητικών συστημάτων και τεχνικών,

η μικρή συμβολή του χρήστη του κτιρίου στη λειτουργία των συστημάτων,

η χρήση ευρέως εφαρμοσμένων συστημάτων,

η χρήση τεχνικο-οικονομικά αποδοτικών ενεργειακών τεχνολογιών.

Ο βαθμός στον οποίον ο βιοκλιματικός σχεδιασμός σήμερα αξιοποιεί το τοπικό κλίμα ποικίλει, γεγονός που παρέχει μία ευελιξία ως προς τους τρόπους αρχιτεκτονικής έκφρασης και δυνατοτήτων εφαρμογής μέσα από πολύ απλές τεχνικές και επεμβάσεις έως και πολύπλοκα παθητικά ηλιακά συστήματα. Είναι δε ενσωματωμένος στην αρχιτεκτονική των περισσότερων διακεκριμένων αρχιτεκτόνων και μελετητών διεθνώς – με έργα παραδείγματα (ή και πειραματισμούς) που αποτελούν πρότυπες εφαρμογές βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής από τις οποίες όχι μόνον μαθαίνουμε σήμερα, αλλά και αποδεικνύουν τα πολλαπλά οφέλη που προκύπτουν από την συμβίωση με το περιβάλλον και το κλίμα.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ>Μέτρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση και ενεργειακές υπηρεσίες.

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Μέτρα για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση και ενεργειακές υπηρεσίες.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Σκοπός και πεδίο εφαρμογής
Άρθρο 1
Σκοπός
Σκοπός του παρόντος νόμου, με τον οποίο μεταφέρεται η Οδηγία 2006/32/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2006 (ΕΕ L 114/64) στο εθνικό δίκαιο, είναι η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση ενέργειας με οικονομικώς αποτελεσματικά μέσα. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού:
α) θεσπίζεται το απαραίτητο θεσμικό και νομικό πλαίσιο καθώς και τα χρηματοοικονομικά μέσα με βάση τα οποία καθορίζονται οι ενδεικτικοί στόχοι και προβλέπονται τα κατάλληλα κίνητρα, καθώς και οι αναγκαίοι μηχανισμοί ενεργειακής απόδοσης. Το εν λόγω πλαίσιο συμβάλλει στην άρση των φραγμών και των ατελειών της αγοράς, που παρεμποδίζουν την αποδοτική τελική χρήση της ενέργειας και
β) δημιουργούνται οι συνθήκες για την ανάπτυξη και την προώθηση της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στον τελικό καταναλωτή.
(Το άρθρο 1 αντιστοιχεί στο Άρθρο 1 της οδηγίας)
Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής
1. Ο παρών νόμος εφαρμόζεται:
1
α) στους παρόχους μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης, στους διανομείς ενέργειας, στους διαχειριστές δικτύων διανομής και στις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας,
β) στους τελικούς καταναλωτές. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της απόφασης των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, υπ’ αριθμ. Η.Π.54409/2632/27-12-2004 περί του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 2003/87/ΕΚ “σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου” του Συμβουλίου της 13ης Οκτωβρίου 2003 και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ Β’ 1931), όπως ισχύει,
γ) στις ένοπλες δυνάμεις, ιδίως στις κτιριακές υποδομές και στα οχήματα μεταφοράς του πολιτικού προσωπικού τους, στο μέτρο που η εφαρμογή του παρόντος νόμου δεν αντίκειται στη φύση και στον κύριο στόχο των δραστηριοτήτων των ενόπλων δυνάμεων. Από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου εξαιρούνται τα υλικά που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για στρατιωτικούς σκοπούς.
2. Από την εφαρμογή των άρθρων 13 και 19 του παρόντος νόμου, εξαιρούνται οι κατηγορίες διανομέων ενέργειας, διαχειριστών δικτύων διανομής και επιχειρήσεων λιανικής πώλησης ενέργειας της περ. ικ) του άρθρου 3 του παρόντος νόμου.
(Το άρθρο 2 αντιστοιχεί στο άρθρο 2 της οδηγίας)
Άρθρο 3
Ορισμοί
Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
α) «Ενέργεια»: Κάθε μορφή εμπορικώς διαθέσιμης ενέργειας, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο (συμπεριλαμβανομένου του 2
υγροποιημένου φυσικού αερίου), το υγραέριο, κάθε καύσιμο που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση και τη ψύξη (συμπεριλαμβανομένης της τηλεθέρμανσης και της τηλεψύξης), ο άνθρακας, ο λιγνίτης, η τύρφη, τα καύσιμα κίνησης (εξαιρουμένων των καυσίμων των αεροσκαφών και των πλοίων) και η βιομάζα, σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 2 περίπτωση 8 του ν. 3468/2006 (ΦΕΚ Α’ 129).
β) «Ενεργειακή απόδοση»: Ο λόγος της εκροής επιδόσεων, υπηρεσιών, αγαθών ή ενέργειας προς την εισροή ενέργειας. Κατά το μέρος που αφορά τον κτιριακό τομέα ο εν λόγω ορισμός εξειδικεύεται στο ν. 3661/2008 (ΦΕΚ Α’ 89).
γ) «Βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης»: Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση λόγω τεχνολογικών και οικονομικών αλλαγών ή/και αλλαγών στη συμπεριφορά.
δ) «Εξοικονόμηση ενέργειας»: Η ποσότητα της εξοικονομούμενης ενέργειας, η οποία προσδιορίζεται με τη μέτρηση ή/και τον κατ' εκτίμηση υπολογισμό της κατανάλωσης, πριν και μετά την υλοποίηση ενός ή περισσότερων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, εξασφαλίζοντας ισοδύναμη βάση για τις εξωτερικές συνθήκες που επηρεάζουν την ενεργειακή κατανάλωση.
ε) «Ενεργειακή υπηρεσία»: Το φυσικό θετικό αποτέλεσμα, η χρησιμότητα ή το όφελος που προκύπτει από το συνδυασμό ενέργειας με ενεργειακά αποδοτική τεχνολογία ή/και δράση, η οποία δύναται να περιλαμβάνει την εγκατάσταση, λειτουργία, συντήρηση και τον έλεγχο που απαιτούνται για την παροχή της υπηρεσίας αυτής. Για την παροχή της ενεργειακής υπηρεσίας καταρτίζεται γραπτή σύμβαση, στην οποία προσδιορίζονται επιπροσθέτως οι παράμετροι και τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ή/και της εξοικονόμησης πρωτογενούς ενέργειας.
στ) «Μηχανισμοί ενεργειακής απόδοσης»: Τα μέσα που χρησιμοποιούνται από το δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα για τη δημιουργία υποστηρικτικού πλαισίου ή κινήτρων για τους συντελεστές της αγοράς, προκειμένου να παρέχουν και να αγοράζουν ενεργειακές υπηρεσίες και άλλα μέτρα βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης.
3
ζ) «Προγράμματα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης»: Οι δραστηριότητες που αφορούν ομάδες τελικών καταναλωτών και που, κανονικά, οδηγούν σε επαληθεύσιμη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.
η) «Μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης»: Οι δράσεις που κανονικά οδηγούν σε επαληθεύσιμη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.
θ) «Επιχείρηση ενεργειακών υπηρεσιών»: Φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή ενώσεις φυσικών ή/και νομικών προσώπων, που παρέχουν ενεργειακές υπηρεσίες ή/και άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στις εγκαταστάσεις ή το κτίριο του χρήστη, αναλαμβάνοντας κάποιο χρηματοοικονομικό κίνδυνο. Το οικονομικό αντάλλαγμα για την παρεχόμενη υπηρεσία βασίζεται, εν όλω ή εν μέρει, στην επίτευξη της βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και στην τήρηση των λοιπών συμβατικών όρων ενεργειακής απόδοσης.
ι) «Σύμβαση ενεργειακής απόδοσης»: Γραπτή σύμβαση, που καταρτίζεται μεταξύ του δικαιούχου (ωφελούμενου) από την ενεργειακή υπηρεσία και του παρόχου αυτής και περιλαμβάνει τους όρους βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης. Το οικονομικό αντάλλαγμα του παρόχου για την πραγματοποιούμενη επένδυση συναρτάται από το μεταξύ τους συμβατικά οριζόμενο επίπεδο βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.
ια) «Χρηματοδότηση από τρίτους»: Συμφωνία στην οποία συμμετέχει τρίτος – επιπλέον του προμηθευτή ενέργειας και του δικαιούχου (ωφελούμενου) του μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης – ο οποίος παρέχει χρηματοδοτεί το μέτρο αυτό και χρεώνει στον δικαιούχο (ωφελούμενο) τέλος ισοδύναμο προς μέρος της εξοικονόμησης ενέργειας που επιτυγχάνεται βάσει του μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Ο εν λόγω τρίτος μπορεί να είναι ή όχι η Επιχείρηση Ενεργειακών Υπηρεσιών.
ιβ) «Ενεργειακή επιθεώρηση »: Η διαδικασία εκτίμησης των πραγματικών καταναλώσεων ενέργειας, των παραγόντων που τις επηρεάζουν, καθώς και των μεθόδων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στην τελική κατανάλωση. Κατά το μέρος που αφορά τον κτιριακό τομέα ο εν λόγω ορισμός εξειδικεύεται στο ν. 3661/2008 (ΦΕΚ Α’ 89). Με την ενεργειακή 4
επιθεώρηση εντοπίζονται και προσδιορίζονται ποσοτικά οι οικονομικά αποτελεσματικές δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας και συντάσσεται σχετική έκθεση αποτελεσμάτων.
ιγ) «Ενεργειακός Επιθεωρητής»: Φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διενεργεί ενεργειακές επιθεωρήσεις σε όλους τους τομείς τελικής κατανάλωσης ενέργειας.
ιδ) «Χρηματοοικονομικά μέσα για την εξοικονόμηση ενέργειας»: Τα χρηματοοικονομικά μέσα, όπως ταμεία, επιδοτήσεις, φορολογικές ελαφρύνσεις, δάνεια, χρηματοδότηση από τρίτους, συμβάσεις ενεργειακής απόδοσης, συμβάσεις εγγυημένης εξοικονόμησης ενέργειας και άλλες συμβάσεις που διατίθενται στην αγορά από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς για τη μερική ή την πλήρη κάλυψη του προϋπολογιζόμενου κόστους υλοποίησης των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.
ιε) «Τελικός καταναλωτής»: Το Δημόσιο και κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που καταναλώνει ενέργεια για δική του τελική χρήση.
ιστ) «Χρήστης ενεργειακών υπηρεσιών»: Ο τελικός καταναλωτής στον οποίο παρέχονται ενεργειακές υπηρεσίες.
ιζ) «Διανομέας ενέργειας»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά ενέργειας με σκοπό τη διάθεσή της σε τελικούς καταναλωτές και σταθμούς διανομής που πωλούν ενέργεια σε τελικούς καταναλωτές. Ο παρών ορισμός δεν περιλαμβάνει τους διαχειριστές δικτύων διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου.
ιη) «Διαχειριστής δικτύου διανομής»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που είναι υπεύθυνο για την εκμετάλλευση, τη διασφάλιση της συντήρησης και εφόσον απαιτείται, την ανάπτυξη του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας ή φυσικού αερίου σε μια συγκεκριμένη περιοχή και ενδεχομένως των διασυνδέσεών τους με άλλα δίκτυα και για τη διασφάλιση της μακροχρόνιας δυνατότητας του δικτύου να ανταποκρίνεται σε εύλογη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας ή φυσικού αερίου.
ιθ) «Επιχείρηση λιανικής πώλησης ενέργειας»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που πωλεί ενέργεια σε τελικούς καταναλωτές.
5
ικ) «Μικροδιανομέας, μικρός διαχειριστής δικτύων διανομής και μικρή επιχείρηση λιανικής πώλησης»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διανέμει ή πωλεί ενέργεια σε τελικούς καταναλωτές και το οποίο διανέμει ή πωλεί λιγότερο από το ισοδύναμο 75 GWh ενέργειας ετησίως ή απασχολεί λιγότερο από δέκα άτομα ή του οποίου ο ετήσιος κύκλος εργασιών ή/και ετήσιος ισολογισμός δεν υπερβαίνει τα 2.000.000 ευρώ.
ιλ) «Ενεργειακός εξοπλισμός»: Οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, τα ηλεκτρονικά συστήματα και τα υλικά κτιριακού κελύφους, σταθερά ή μη, που βελτιώνουν την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση.
(Το άρθρο 3 αντιστοιχεί στο άρθρο 3 της οδηγίας πλην των ιγ), ιστ) και ιλ. Το ιθ του άρθρου 3 της οδηγίας δεν μεταφέρεται)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Στόχοι εξοικονόμησης ενέργειας
Άρθρο 4 Γενικός στόχος
1. Προς εξυπηρέτηση του σκοπού του παρόντος νόμου λαμβάνονται όλα τα οικονομικώς εφικτά, εύλογα και αποδοτικά μέτρα. Ειδικότερα θεσπίζεται εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας σε ποσοστό 9% για την περίοδο μέχρι το 2016, ο οποίος επιτυγχάνεται με την ανάπτυξη ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, στο πλαίσιο υλοποίησης των εκπονούμενων από το Υπουργείο Ανάπτυξης Σχεδίων Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης (Σ.Δ.Ε.Α.). Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας καθορίζεται και υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις και τη μεθοδολογία του άρθρου 5. Η εξοικονόμηση ενέργειας σε εθνικό επίπεδο, σε σχέση με τον εθνικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας, αποτελεί αντικείμενο μετρήσεων από 1ης Ιανουαρίου 2008.
6
2. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης που εκδίδεται εντός μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καθορίζεται:
α) το ενεργειακό περιεχόμενο των καυσίμων για τελική χρήση,
β) το γενικό πλαίσιο για τη μέτρηση και την επαλήθευση της εξοικονόμησης ενέργειας.
Με την ίδια Υπουργική Απόφαση δύναται να εξειδικεύεται η μεθοδολογία μέτρησης και επαλήθευσης της εξοικονομούμενης ενέργειας και
γ) ενδεικτικός κατάλογος επιλέξιμων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης,
3. Με το πρώτο Σ.Δ.Ε.Α. καθορίζεται ενδιάμεσος εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας μέχρι το 2010, ο οποίος συνάδει προς τον γενικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου. Στο πρώτο Σ.Δ.Ε.Α. εμπεριέχεται επίσης επισκόπηση της εθνικής στρατηγικής για την επίτευξη του ενδιάμεσου και του γενικού στόχου.
4. Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποβάλλεται το δεύτερο Σ.Δ.Ε.Α. το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2011 και το τρίτο Σ.Δ.Ε.Α. το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2014.
Το δεύτερο και το τρίτο Σ.Δ.Ε.Α. βασίζονται στα διαθέσιμα κάθε φορά στοιχεία, συμπληρωμένα με εκτιμήσεις και περιλαμβάνουν:
α) ενδελεχή ανάλυση και αξιολόγηση του προηγούμενου Σ.Δ.Ε.Α.,
β) τελικά αποτελέσματα όσον αφορά στην επίτευξη των στόχων εξοικονόμησης ενέργειας, που ορίζονται στις παραγράφους 1 και 3 του παρόντος άρθρου,
γ) σχέδια για επιπρόσθετα μέτρα και τις προβλεπόμενες συνέπειες τους, τα οποία εξετάζουν οιαδήποτε υφιστάμενη ή αναμενόμενη απόκλιση από το στόχο και
δ) τη χρήση εναρμονισμένων δεικτών ενεργειακής απόδοσης και επιδόσεων αναφοράς, τόσο για την αποτίμηση των μέτρων που 7
ελήφθησαν στο παρελθόν όσο και για τις εκτιμώμενες επιπτώσεις των μέτρων που σχεδιάζονται για το μέλλον, όπως αυτοί διαμορφώνονται κάθε φορά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
5. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης καθορίζονται επακριβώς οι εν λόγω εναρμονισμένοι δείκτες ενεργειακής απόδοσης και οι επιδόσεις αναφοράς της περίπτωσης δ) της ανωτέρω παραγράφου.
6. Όλα τα Σ.Δ.Ε.Α. περιγράφουν τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης, που σχεδιάζονται για την επίτευξη των στόχων που τίθενται στο παρόν άρθρο καθώς και τις δράσεις που αναδεικνύουν τον υποδειγματικό ρόλο του δημόσιου τομέα και την παροχή ενημέρωσης και συμβουλών στους τελικούς καταναλωτές σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 16 του παρόντος, αντίστοιχα. Τα Σ.Δ.Ε.Α. κυρώνονται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
7. Η υλοποίηση των μέτρων που περιλαμβάνονται στα ΣΔΕΑ, καθώς και τυχόν πρόσθετα προγράμματα και δράσεις για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και των εκάστοτε καθ’ ύλην αρμόδιων Υπουργών.
8. Στην αρμόδια, για θέματα εξοικονόμησης ενέργειας, υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης ανατίθεται ο γενικός έλεγχος και η ευθύνη επίβλεψης του πλαισίου που συστήνεται για την επίτευξη του εθνικού ενδεικτικού στόχου, σύμφωνα με την παρ. 1 του παρόντος, καθώς και η διοικητική, διαχειριστική και εκτελεστική ευθύνη της εφαρμογής των απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης του άρθρου 6 του παρόντος.
Η ίδια υπηρεσία διαθέτει, στους υφιστάμενους ή/και δυνητικούς αγοραστές ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, υποδείγματα συμβάσεων σχετικά με τα χρηματοοικονομικά μέσα για την εξοικονόμηση ενέργειας.
9. Στο έργο του αυτό το Υπουργείο Ανάπτυξης επιτρέπεται να υποστηρίζεται τεχνικά και επιστημονικά από ιδιωτικό ή δημόσιο φορέα, ανεξαρτήτως νομικής μορφής, που εξειδικεύεται σε θέματα 8
εξοικονόμησης ενέργειας σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις επιτέλεσης του υποστηρικτικού έργου του φορέα, καθώς και κάθε ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια.
(Η παρ. 1 αντιστοιχεί στην παρ. 1 της του άρθρου 4 της οδηγίας, η παρ. 3 στην παρ. 2 και η παρ. 6 στην παρ. 3. Οι παρ. 8 και 9 αντιστοιχούν στην παρ. 4 του άρθρου 4, στην παρ. 2 του άρθρου 5 και στην παρ. 2 του άρθρου 9 της οδηγίας. Επίσης οι παρ. 1, 3, 4, 5 και 6 αντιστοιχούν στην παρ. 2 του άρθρου 14 της οδηγίας. Η παρ. 4δ αντιστοιχεί στην παρ. 4 του άρθρου 15 της οδηγίας. Προσθήκες οι παρ. 2α, 2β και 2γ).
Άρθρο 5
Μεθοδολογία για τον υπολογισμό του εθνικού ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας
1. Η ετήσια εγχώρια ενεργειακή κατανάλωση των τελικών καταναλωτών, που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας κατά την πενταετία 2001-2005 αποτελεί τη βάση για τον υπολογισμό μιας μέσης ετήσιας κατανάλωσης. Η μέση ετήσια τελική ενεργειακή κατανάλωση ισούται με το ποσό ενέργειας που διανεμήθηκε ή πωλήθηκε στους τελικούς καταναλωτές κατά την πενταετία, χωρίς προσαρμογή για βαθμοημέρες, διαρθρωτικές αλλαγές ή μεταβολές παραγωγής.
Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης υπολογίζεται μια φορά και η προκύπτουσα απόλυτη ποσότητα ενέργειας προς εξοικονόμηση παραμένει σταθερή ως το τέλος του 2016.
2. Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας:
α) συνίσταται στο 9 % της μέσης ετήσιας ενεργειακής κατανάλωσης,
β) μετράται μετά το πέρας του έτους 2016,
γ) αφορά τη σωρευτική ετήσια εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται κατά τη χρονική περίοδο που ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του παρόντος,
9
δ) επιτυγχάνεται με την προσφορά ενεργειακών υπηρεσιών και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης.
3. Ο εθνικός ενδεικτικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας εκφράζεται σε GWh.
4. Για τον υπολογισμό της ετήσιας εξοικονόμησης ενέργειας, προσμετράται η εξοικονόμηση ενέργειας κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου έτους μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, που επιτυγχάνεται ως αποτέλεσμα της εφαρμογής μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης που έχουν ληφθεί μετά το 1995. Τα μέτρα τεχνολογικής φύσεως είτε προσαρμόζονται στα τελευταία δεδομένα, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η πρόοδος της τεχνολογίας είτε αξιολογούνται σε σχέση με την επίδοση αναφοράς για κάθε μέτρο.
5. Η επιτυγχανόμενη εξοικονόμηση ενέργειας είναι επαληθεύσιμη και μετρήσιμη ή εναλλακτικά υπολογίζεται βάσει εκτιμήσεων, σύμφωνα με το γενικό πλαίσιο του άρθρου 4 παρ. 2 περίπτωση β) του παρόντος νόμου.
( Το άρθρο 5 είναι προσθήκη). Μεταφορά του παραρτήματος Ι της Οδηγίας.
Άρθρο 6
Ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα
1. Ο δημόσιος και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας λαμβάνει μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης σε εθνικό, περιφερειακό, ή/και τοπικό επίπεδο, με προτεραιότητα στα οικονομικώς αποδοτικότερα, τα οποία γνωστοποιεί με κάθε πρόσφορο μέσο στους πολίτες, επιχειρήσεις, και τους λοιπούς φορείς της αγοράς.
2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης λαμβάνονται μέτρα βελτίωσης και τίθενται ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης για τις προμήθειες του δημοσίου. Με την ίδια απόφαση δύναται να προβλέπεται η υποχρεωτική αντικατάσταση ή αναβάθμιση μη ενεργειακά αποδοτικού εξοπλισμού σε λειτουργία, καθώς και ειδικότερες απαιτήσεις κατά την αγορά, ενοικίαση,
10
ανέγερση κτιρίων ή τμημάτων τους, την ανακαίνιση αγορασμένων ή μισθωμένων κτιρίων ή τμημάτων τους, προκειμένου να καταστούν ενεργειακώς αποδοτικότερα, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ν.3661/2008 (ΦΕΚ Α’ 89).
Οι απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης αφορούν τουλάχιστον:
α) στην αγορά νέου εξοπλισμού με αποδοτική κατανάλωση ενέργειας σε όλες τις καταστάσεις λειτουργίας, καθώς και στην κατάσταση αναμονής, χρησιμοποιώντας, κατά περίπτωση, τη μεθοδολογία ελαχιστοποίησης του κόστους κύκλου ζωής ή συναφείς μεθόδους, ώστε να διασφαλίζεται η οικονομική αποτελεσματικότητα του,
β) στην αντικατάσταση ή αναβάθμιση υφιστάμενου εξοπλισμού, κατά τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο.
3. Οι φορείς του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα υποχρεούνται στην ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζουν για την βελτίωση της ενεργειακής τους απόδοσης, ιδίως όσον αφορά στις δημόσιες προμήθειες. Για το σκοπό αυτό παρουσιάζουν τα αποτελέσματα των δράσεών τους σε ειδική δημόσια εκδήλωση που διοργανώνεται σε ετήσια βάση από το Υπουργείο Ανάπτυξης.
Η αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Ανάπτυξης συγκεντρώνει και διαχέει τις σχετικές πληροφορίες και συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ανταλλαγή και διάδοση πληροφοριών σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας.
(Οι παρ. 1,2 και 3 αντιστοιχούν στην παρ. 1 του άρθρου 5 της οδηγίας. )
11
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Λειτουργία Επιχειρήσεων Ενεργειακών Υπηρεσιών
μέσω Συμβάσεων Ενεργειακής Απόδοσης
Άρθρο 7
Περιεχόμενο Σύμβασης Ενεργειακής Απόδοσης
1. Η Σύμβαση Ενεργειακής Απόδοσης (Σ.Ε.Α.) καταρτίζεται εγγράφως μεταξύ του χρήστη και της Επιχείρησης Ενεργειακών Υπηρεσιών (ΕΕΥ). Στη Σ.Ε.Α. ρυθμίζονται ιδίως τα ακόλουθα:
α) ο σχεδιασμός και η διαχείριση του ενεργειακού έργου,
β) η μεθοδολογία μέτρησης της εξοικονομούμενης ενέργειας και αποτίμησης του προκύπτοντος συνολικού οικονομικού οφέλους,
γ) η χρηματοδότηση του έργου και ο τρόπος πληρωμής της ΕΕΥ για την παροχή της υπηρεσίας,
δ) η αγορά, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία του απαραίτητου εξοπλισμού και
ε) η διαχείριση λειτουργίας του εξοπλισμού.
2. Στη ΣΕΑ δύναται, επίσης, να προβλέπεται η πώληση με παρακράτηση ή μη της κυριότητας, ή η μίσθωση του ενεργειακού εξοπλισμού.
3. Ο ενεργειακός εξοπλισμός εγκαθίσταται και χρησιμοποιείται αποκλειστικά στην εγκατάσταση του χρήστη ή στους χώρους που προβλέπονται στη Σύμβαση.
4. Ο χρήστης αναλαμβάνει την υποχρέωση να πληρώνει στην ΕΕΥ ή/και στον τρίτο χρηματοδότη, όταν είναι άλλος από την ΕΕΥ, το συμφωνημένο οικονομικό αντάλλαγμα της παρεχόμενης ενεργειακής υπηρεσίας με βάση την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται. Το οικονομικό αντάλλαγμα της ΕΕΥ συνίσταται, εν όλω ή εν μέρει, σε ποσοστό επί του οικονομικού οφέλους που προκύπτει από την εξοικονόμηση ενέργειας του χρήστη.
5. Η ΕΕΥ εγγυάται την εξοικονόμηση ενέργειας και το οικονομικό όφελος καθ’ όλη τη διάρκεια του συμβατικού χρόνου και σε χρονικά διαστήματα που καθορίζονται επακριβώς στη ΣΕΑ. Αντίθετη συμφωνία των μερών είναι αυτοδικαίως άκυρη. Σε περίπτωση που το οικονομικό όφελος από την εξοικονόμηση ενέργειας είναι μικρότερο από το εγγυημένο, η ΕΕΥ είναι 12
υποχρεωμένη να καταβάλλει στο χρήστη τη διαφορά από το εγγυημένο οικονομικό όφελος ή ο χρήστης να καταβάλλει οικονομικό αντάλλαγμα μικρότερο από το συμφωνηθέν, υπό τον όρο ότι ο χρήστης λειτουργεί τον ενεργειακό εξοπλισμό σύμφωνα με τους όρους της μεταξύ τους σύμβασης. Σε περίπτωση που το οικονομικό όφελος υπερβεί το εγγυημένο, ο χρήστης καρπούται τα οφέλη από την επιπλέον εξοικονόμηση ενέργειας, εκτός αν συμφωνηθεί άλλως.
6. Ο χρήστης επιτρέπει στην ΕΕΥ την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του σε χρονικά διαστήματα που καθορίζονται στη ΣΕΑ, προκειμένου να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την ορθή λειτουργία και την επιβεβαίωση των τεχνικών παραμέτρων του έργου.
7. Ο Χρήστης ή/και η ΕΕΥ οφείλουν να ασφαλίζουν τον ενεργειακό εξοπλισμό κατά παντός κινδύνου για όλη τη χρονική διάρκεια της ΣΕΑ.
8. Ο ενεργειακός εξοπλισμός δύναται να μεταβιβάζεται στο χρήστη με τη λήξη της ΣΕΑ, σύμφωνα με τη διαδικασία και τον τρόπο που εκεί καθορίζεται.
9. Στο πλαίσιο της ΣΕΑ, η ΕΕΥ έχει την υποχρέωση λήψης των απαιτούμενων από το νόμο αδειών για την εγκατάσταση και τη λειτουργία του ενεργειακού εξοπλισμού.
(Το άρθρο 7 είναι προσθήκη)
Άρθρο 8
Εμπράγματες Ασφάλειες
1. Επί του κινητού ενεργειακού εξοπλισμού επιτρέπεται να συσταθεί ενέχυρο μεταξύ του χρήστη και της ΕΕΥ κατά τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και χωρίς την παράδοση της κατοχής του πράγματος, κατά τις διατάξεις του ν.2844/2000 (ΦΕΚ Α’ 220). Στην περίπτωση αυτή, η έγγραφη συμφωνία του χρήστη ως ενεχυριαστή και της ΕΕΥ ως ενεχυρούχου δανειστή καταχωρείται στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του ν.2844/2000, σύμφωνα με τις ειδικότερες προϋποθέσεις που ορίζονται από αυτόν. Συμπληρωματικά εφαρμόζονται οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα.
2. Στο πλαίσιο ΣΕΑ, εάν η ΕΕΥ αναλάβει την υποχρέωση αγοράς ενεργειακού εξοπλισμού με χρηματοδότηση από τρίτο, για την διαρκή και μόνιμη 13
εξυπηρέτηση της εγκατάστασης του χρήστη, η απαίτηση του τρίτου για την χορηγούμενη χρηματοδότηση δύναται να εξασφαλίζεται με τη σύσταση υποθήκης επί του ως άνω εξοπλισμού στην εγκατάσταση του χρήστη, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4112/1929.
(Το άρθρο 8 είναι προσθήκη)
Άρθρο 9
Δημοσιότητα
1. Οι Σ.Ε.Α καταχωρούνται στο μητρώο ΕΕΥ του άρθρου 10 του παρόντος. Από την καταχώρηση αυτή, είναι δυνατή η μεταβίβαση κυριότητας του ενεργειακού εξοπλισμού σε τρίτους, καθώς και η παραχώρηση άλλου εμπραγμάτου δικαιώματος επ’ αυτού, εφόσον ο χρήστης συναινεί και δεν θίγονται δικαιώματα που έλκει από τη ΣΕΑ.
2. Στην περίπτωση που η ΣΕΑ περιέχει συμφωνία μεταφοράς τεχνολογίας, καταχωρείται στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας σύμφωνα με το άρθρο 22 του ν.1733/1987 (ΦΕΚ Α’ 171).
(Το άρθρο 9 είναι προσθήκη)
Άρθρο 10
Μητρώο Ε.Ε.Υ. και Κριτήρια Ένταξης
1. Την παροχή ενεργειακών υπηρεσιών ή/και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, κατά την έννοια του παρόντος νόμου, αναλαμβάνουν αποκλειστικά ΕΕΥ που είναι εγγεγραμμένες στο Μητρώο ΕΕΥ, το οποίο τηρείται στην Διεύθυνση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Εξοικονόμησης του Υπουργείο Ανάπτυξης.
2. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται κατόπιν πρότασης των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, εντός έξι (6) μηνών, από την έναρξη ισχύος τους παρόντος νόμου, καθορίζονται ο τρόπος οργάνωσης, η διαδικασία, τα κριτήρια και τα απαραίτητα δικαιολογητικά των καταχωρίσεων στις μερίδες του Μητρώου ΕΕΥ, ζητήματα σχετικά με την ενημέρωση, τη διαγραφή και την τροποποίηση των καταχωρήσεων αυτών, ο τρόπος διαχείρισης και αξιοποίησης των στοιχείων του Μητρώου, όπως επίσης και η συνεργασία της Διεύθυνσης του 14
Υπουργείου Ανάπτυξης της προηγούμενης παραγράφου με τις αρμόδιες πολεοδομικές και άλλες υπηρεσίες ή αρχές σε θέματα εφαρμογής του παρόντος άρθρου, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια.
Τα κριτήρια ένταξης στο Μητρώο ΕΕΥ αφορούν ιδίως, στην τεχνική και οικονομική επάρκεια της ΕΕΥ και στην εμπειρία της σε έργα βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης.
3. Με το ίδιο διάταγμα καθορίζονται επίσης τα προσόντα των ΕΕΥ, τα κριτήρια που διέπουν την εκτέλεση του έργου τους, ο χρόνος ισχύος ένταξης στο Μητρώο, οι ιδιότητες που είναι ασυμβίβαστες με το έργο τους, τα ζητήματα που αφορούν στην εγγραφή τους σε αντίστοιχα μητρώα, οι εις βάρος τους διοικητικές κυρώσεις, τα όργανα που επιβάλλουν αυτές, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια.
(Το άρθρο 10 αντιστοιχεί στο άρθρο 8 της οδηγίας)
Άρθρο 11
Κώδικας Δεοντολογίας Επιχειρήσεων Ενεργειακής Απόδοσης
Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, που εκδίδεται εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος τους παρόντος νόμου, θεσπίζεται Κώδικας Δεοντολογίας σχετικά με τις αρχές και τις δεσμεύσεις που οφείλουν να τηρούν οι καταχωρημένες στο αντίστοιχο μητρώο ΕΕΥ, προκειμένου να επιτευχθεί η εύρυθμη λειτουργία και η σωστή ανάπτυξη της αγοράς παροχής ενεργειακών υπηρεσιών.
(Το άρθρο 11 είναι προσθήκη)
Άρθρο 12
Ενεργειακές υπηρεσίες στο δημόσιο τομέα
Το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα δύνανται να καταρτίζουν εγγράφως ΣΕΑ με ΕΕΥ, με ή χωρίς ΧΑΤ, σύμφωνα με την 15
κείμενη νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.)
(Το άρθρο 12 είναι προσθήκη)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
Προαγωγή της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση και των ενεργειακών υπηρεσιών
Άρθρο 13
Υποχρεώσεις των διανομέων ενέργειας, διαχειριστών δικτύων διανομής και επιχειρήσεων λιανικής πώλησης ενέργειας
1. Οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές δικτύων διανομής και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας υποχρεούνται να παρέχουν, ανά έτος, στην αρμόδια υπηρεσία που ορίζεται στο άρθρο 4, παράγραφος 8 του παρόντος νόμου, τις απαραίτητες συγκεντρωτικές στατιστικές πληροφορίες σχετικά με τους τελικούς καταναλωτές τους, προκειμένου να σχεδιάζονται και να υλοποιούνται προγράμματα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και να προάγονται και να παρακολουθούνται οι ενεργειακές υπηρεσίες και άλλα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Στα στοιχεία που παρέχονται περιλαμβάνονται επίκαιρες πληροφορίες για την κατανάλωση των τελικών χρηστών, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, των χαρακτηριστικών φορτίου, του διαχωρισμού και της γεωγραφικής θέσης των πελατών. Μπορούν επίσης να περιλαμβάνονται και σχετικές ιστορικές πληροφορίες των πελατών τους. Σε κάθε περίπτωση η αρμόδια υπηρεσία δύναται, κατόπιν αιτήσεώς της, να αναζητήσει και πρόσθετες πληροφορίες από τους ανωτέρω υπόχρεους. Η ανωτέρω υπηρεσία οφείλει να τηρεί την εμπιστευτικότητα των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών που έρχονται σε γνώση της.
2. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης καθορίζονται τα στοιχεία που 16
οφείλουν να παρέχουν οι υπόχρεοι της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, για την εξυπηρέτηση του σκοπού του παρόντος νόμου, ο χρόνος υποβολής τους και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
3. Οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές δικτύων διανομής και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας, αμέσως ή/και εμμέσως δι' άλλων παρόχων ενεργειακών υπηρεσιών ή μέτρων βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης, υποχρεούνται να προσφέρουν στους τελικούς καταναλωτές τους σε ανταγωνιστικές τιμές:
α) ενεργειακές υπηρεσίες και
β) ενεργειακές επιθεωρήσεις, που διενεργούνται κατά τρόπο ανεξάρτητο ή/και μέτρα βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με το άρθρο 18 του παρόντος νόμου.
4. Οι διανομείς ενέργειας, οι διαχειριστές δικτύων διανομής και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας, που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου, υποχρεούνται εντός 12 μηνών από την έναρξη ισχύος του να προσκομίσουν υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 (ΦΕΚ Α’ 75), στην οποία να αναφέρεται η πλήρωση μιας τουλάχιστον από τις προϋποθέσεις εξαίρεσης του άρθρου 3 περ. ικ του παρόντος. Η δήλωση αυτή υποβάλλεται στην αρμόδια υπηρεσία του άρθρου 4 παράγραφος 8 του παρόντος.
5. Με διάταγμα που εκδίδεται κατόπιν πρότασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, μέχρι την ημερομηνία υποβολής του 2ου ΣΔΕΑ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δύναται να συσταθεί ταμείο για την επιδότηση προγραμμάτων και άλλων μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, καθώς και την ανάπτυξη αγοράς για την παροχή μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, συνεκτιμώντας τις εξελίξεις και την αποκτηθείσα εμπειρία στην αγορά ενεργειακών υπηρεσιών και εξοικονόμησης ενέργειας. Με το ίδιο διάταγμα καθορίζεται η διαδικασία σύστασης, οργάνωσης, λειτουργίας, οι πόροι χρηματοδότησής του, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
17
(Η παρ.1 αντιστοιχεί στην παρ. 1α, η παρ. 3 στις παρ. 2αi και 2αii, και η παρ.5 στην παρ. 2αiii του άρθρου 6 της οδηγίας. Η παρ. 5 αντιστοιχεί στο άρθρο 11 της οδηγίας. Προσθήκη η παρ. 4)
Άρθρο 14
Κυρώσεις
1. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης επιβάλλεται πρόστιμο στους παραβάτες των διατάξεων του άρθρου 13 παράγραφοι 1 μέχρι 4 του παρόντος νόμου, το ύψος του οποίου είναι ανάλογο της βαρύτητας και συχνότητας της παράβασης.
Με την ίδια απόφαση καθορίζονται τα όρια των επιβαλλόμενου προστίμου, η διαδικασία επιβολής του, η υποβολή και εξέταση των ενστάσεων και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
2. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης επιτρέπεται να αναπροσαρμόζονται τα όρια των επιβαλλόμενων προστίμων.
(Το άρθρο 14 είναι προσθήκη)
Άρθρο 15
Εθελοντικές Συμφωνίες
Για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης τομέων τελικής κατανάλωσης ενέργειας, συνάπτονται εθελοντικές συμφωνίες μεταξύ ιδιωτικών φορέων ή/και ιδιωτικών φορέων και φορέων του δημοσίου. Οι εθελοντικές συμφωνίες έχουν σαφείς και ξεκάθαρους στόχους, υποβάλλονται προς αξιολόγηση στην αρμόδια υπηρεσία του άρθρου 4 παρ. 8 του παρόντος και εποπτεύονται μέσω της υποβολής τακτικών εκθέσεων για την επίτευξη του προβλεπόμενου στόχου ή για τυχόν αναθεωρημένα ή/και πρόσθετα μέτρα, όταν οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται ή δεν αναμένεται να επιτευχθούν. Οι εθελοντικές συμφωνίες δημοσιεύονται πριν από την εφαρμογή τους, με την επιφύλαξη προστασίας των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών που περιέχονται σε αυτές, στον ειδικό διαδικτυακό χώρο 18
του Υπουργείου Ανάπτυξης που προβλέπεται στο άρθρο 16 του παρόντος και περιλαμβάνουν πρόσκληση προς τους ενδιαφερόμενους για την υποβολή παρατηρήσεων.
(Το άρθρο 15 αντιστοιχεί στην παρ. 2β του άρθρου 6 της οδηγίας).
Άρθρο 16 Διαθεσιμότητα πληροφοριών
Το Υπουργείο Ανάπτυξης δημιουργεί ειδικό διαδικτυακό χώρο με σκοπό τη διαφάνεια και την ευρεία διάχυση της πληροφόρησης προς τους τελικούς καταναλωτές και τους φορείς της αγοράς σχετικά με τους μηχανισμούς ενεργειακής απόδοσης, τα χρηματοοικονομικά μέσα και τα τρέχοντα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας, τις εθελοντικές συμφωνίες του προηγούμενου άρθρου, το ισχύον κάθε φορά νομοθετικό πλαίσιο, τις ΕΕΥ και τους ενεργειακούς επιθεωρητές που είναι εγγεγραμμένοι στα αντίστοιχα μητρώα, τις βέλτιστες πρακτικές, ενημερωτικό και εκπαιδευτικό υλικό, τις δράσεις δημοσιότητας, καθώς και κάθε άλλο μέτρο στο πλαίσιο εφαρμογής του παρόντος νόμου, με την επιφύλαξη προστασίας των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών.
Με κοινή απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και των εκάστοτε αρμοδίων Υπουργών, θεσπίζονται κίνητρα για τους φορείς της αγοράς που παρέχουν πληροφορίες και συμβουλές προς τους τελικούς καταναλωτές σχετικά με τη βελτίωση της ενεργειακής τους απόδοσης κατά την τελική χρήση.
(Το άρθρο 16 αντιστοιχεί στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 της οδηγίας)
Άρθρο 17
Ρύθμιση τιμολογίων και άλλες υποχρεώσεις για την ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας
1. Στο πλαίσιο εφαρμογής του παρόντος νόμου, κατά την έγκριση των τιμολογίων πρόσβασης στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο 19
ν.2773/1999 (ΦΕΚ Α’ 286) και στο ν.3428/2005 (ΦΕΚ Α’ 313) αντιστοίχως, καταργούνται τα στοιχεία των τιμολογίων αυτών που λειτουργούν ως κίνητρα για την άσκοπη αύξηση της διακινούμενης ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτό, δύναται να επιβάλλονται στους κατόχους αδειών του ν.2773/1999 και στις επιχειρήσεις φυσικού αερίου του ν.3428/2005 αντιστοίχως, υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που αφορούν στην ενεργειακή αποδοτικότητα, κατά τη διαδικασία του άρθρου 28 του ν.3426/2005 (ΦΕΚ Α’ 309) και του άρθρου 34 του ν.3428/2005.
2. Κατ’ εξαίρεση των αναφερομένων στην προηγούμενη παράγραφο, διατηρούνται τα στοιχεία των τιμολογίων που εξυπηρετούν κοινωνικό σκοπό, εφόσον οι δυσμενείς επιπτώσεις στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής λόγω των στοιχείων αυτών είναι οι απολύτως αναγκαίες και δεν είναι δυσανάλογες προς τον κοινωνικό σκοπό.
(Το άρθρο 17 αντιστοιχεί στο άρθρο 10 της οδηγίας)
Άρθρο 18
Ενεργειακές επιθεωρήσεις και ενεργειακοί επιθεωρητές
1. Οι ενεργειακές επιθεωρήσεις διεξάγονται από πιστοποιημένους ή/και διαπιστευμένους ενεργειακούς επιθεωρητές, ώστε να επιτυγχάνονται αποτελεσματικές και υψηλής ποιότητας ενεργειακές επιθεωρήσεις, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην κοινή Υπουργική Απόφαση Δ6/Β/ΥΚ/11038/8-7-1999 (ΦΕΚ Β’ 1526). Ειδικότερα για τη διαδικασία των ενεργειακών επιθεωρήσεων στον κτιριακό τομέα εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3661/2008.
2. Με διάταγμα που εκδίδεται κατόπιν πρότασης των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων καθορίζονται τα προσόντα των ενεργειακών επιθεωρητών, οι κανόνες και οι αρχές που διέπουν την εκτέλεση του έργου τους, η διαδικασία πιστοποίησης ή/και διαπίστευσής τους και χορήγησης αντίστοιχης άδειας, οι ιδιότητες που είναι ασυμβίβαστες με το έργο τους, τα ζητήματα που αφορούν στην εγγραφή τους 20
σε αντίστοιχα μητρώα, η αμοιβή τους και ο τρόπος καθορισμού της, οι εις βάρος τους διοικητικές κυρώσεις, τα όργανα που επιβάλλουν αυτές, οι διοικητικές προσφυγές κατά των κυρώσεων, οι προθεσμίες άσκησής τους, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια.
Με το ίδιο διάταγμα μπορεί να προβλέπεται η συγκρότηση επιτροπής, η οποία γνωμοδοτεί για τα ζητήματα που αφορούν στη χορήγηση ή αφαίρεση άδειας ενεργειακού επιθεωρητή και εισηγείται προς τον Υπουργό Ανάπτυξης κάθε αναγκαία πράξη ή ρύθμιση σχετική με τους ενεργειακούς επιθεωρητές και το αντικείμενο των ενεργειακών επιθεωρήσεων.
3. Με την έκδοση του διατάγματος της προηγούμενης παραγράφου, καταργείται η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του ν.3661/2008, καθώς και οποιαδήποτε κανονιστική πράξη έχει εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση αυτής.
4. Η διενέργεια ενεργειακών επιθεωρήσεων στο πλαίσιο συστημάτων που βασίζονται σε εθελοντικές συμφωνίες μεταξύ ενδιαφερομένων φορέων και φορέων του δημοσίου, τεκμαίρεται ότι πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.
5. Τα τμήματα της αγοράς με υψηλό κόστος συναλλαγών, ιδίως αυτά που αφορούν τους μικρούς οικιακούς και εμπορικούς καταναλωτές και τους μικρομεσαίους καταναλωτές του βιομηχανικού τομέα, είναι δυνατόν να προσεγγίζονται και με άλλα μέτρα, όπως ερωτηματολόγια και ηλεκτρονικά προγράμματα, που διατίθενται μέσω του διαδικτύου ή αποστέλλονται ταχυδρομικά στον τελικό καταναλωτή. Στα ανωτέρω τμήματα της αγοράς οι ενεργειακές επιθεωρήσεις είναι δυνατόν να υποστηρίζονται από τον μηχανισμό του άρθρου 13 παρ. 5 του παρόντος νόμου.
(Οι παρ. 1,2 και 4 αντιστοιχούν στο άρθρο 8 και στην παρ. 1 του άρθρου 12 της οδηγίας. Η παρ. 3 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 12 της οδηγίας. Η παρ. 5 στην παρ. 2 του άρθρου 12 της οδηγίας. Οι παρ. 1 και 4 αντιστοιχούν και στην παρ. 3 του άρθρου 12 της οδηγίας. Προσθήκη η παρ. 3)
21
Άρθρο 19
Μετρητές και αναλυτικοί λογαριασμοί για την κατανάλωση ενέργειας
1. Οι φορείς που έχουν την ευθύνη εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης μετρητών ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου, τηλεθέρμανσης, τηλεψύξης και ζεστού νερού για οικιακή κατανάλωση, παρέχουν στους τελικούς καταναλωτές ατομικούς μετρητές που αντικατοπτρίζουν την πραγματική ενεργειακή τους κατανάλωση και παρέχουν πληροφορίες για τον πραγματικό χρόνο χρήσης, όταν αυτό είναι τεχνικώς εφικτό, οικονομικώς εύλογο και ανάλογο προς τη δυνητική εξοικονόμηση ενέργειας και σύμφωνα με τις εκάστοτε διαθέσιμες τεχνολογικές δυνατότητες στον τομέα της μέτρησης.
2. Σε κάθε περίπτωση, οι ανωτέρω φορείς υποχρεούνται να παρέχουν πάντοτε τέτοιους ατομικούς μετρητές στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) σε κάθε νέα σύνδεση τελικού καταναλωτή με τα αντίστοιχα δίκτυα, κατά την κατασκευή νέων κτιρίων ή τη ριζική ανακαίνιση υφιστάμενων κτιρίων, κατά την έννοια του άρθρου 5 του ν.3661/2008 και
β) κατά την αντικατάσταση υφιστάμενου μετρητή, εκτός εάν αυτό δεν είναι τεχνικώς δυνατό ή δεν είναι οικονομικώς αποδοτικό σε σχέση με τις εκτιμώμενες δυνατότητες μακροπρόθεσμης εξοικονόμησης ενέργειας.
3. Οι κάτοχοι άδειας προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας κατά τις διατάξεις του ν.2773/1999, οι επιχειρήσεις φυσικού αερίου που ασκούν δραστηριότητα προμήθειας φυσικού αερίου κατά τις διατάξεις του ν.2364/1995 (ΦΕΚ Α’ 252) και του ν.3428/2005, καθώς και οι κάτοχοι άδειας διανομής θερμικής ενέργειας κατά τις διατάξεις του ν.3175/2003 (ΦΕΚ Α’ 207) υποχρεούνται να περιλαμβάνουν στους λογαριασμούς τους προς τελικούς καταναλωτές, τα ακόλουθα στοιχεία:
α) την πραγματική κατανάλωση ενέργειας και την αντίστοιχη πραγματική τιμή·
22
β) συγκριτικά στοιχεία της κατανάλωσης του πελάτη κατά τη χρονική περίοδο που αφορά ο λογαριασμός σε σχέση με την κατανάλωσή του κατά την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους·
γ) συγκριτικά στοιχεία κατανάλωσης του πελάτη σε σχέση με έναν τυπικό καταναλωτή της ίδιας κατηγορίας, εφόσον αυτό είναι δυνατό·
δ) στοιχεία επικοινωνίας οργανώσεων καταναλωτών, φορέων και οργανισμών καθώς και διευθύνσεις διαδικτυακών τόπων, μέσω των οποίων οι τελικοί καταναλωτές δύνανται να πληροφορούνται σχετικά με διαθέσιμα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, τυπικά χαρακτηριστικά ενεργειακής κατανάλωσης ή/και αντικειμενικές τεχνικές προδιαγραφές για ενεργειακό εξοπλισμό.
(Οι παρ. 1 και 2 αντιστοιχούν στην παρ. 1 του άρθρου 13 της οδηγίας. Η παρ. 3 αντιστοιχεί στην παρ. 3 του άρθρου 13 της οδηγίας)
Άρθρο 20
Κίνητρα για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά την τελική χρήση και την ενίσχυση της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών
1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Οικονομίας & Οικονομικών θεσπίζονται χρηματοοικονομικά μέσα ή/και άλλα κίνητρα για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά τη τελική χρήση και την ανάπτυξη της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών. Η απόφαση αυτή, πριν την υπογραφή και την θέση της σε ισχύ, κοινοποιείται προς έγκριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 88 παρ. 3 της Συνθήκης ΕΕ.
2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Οικονομίας & Οικονομικών χορηγούνται ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis) σύμφωνα με τις διατάξεις του απαλλακτικού Κανονισμού (ΕΚ) 1998/2006 (EE L 379/5), για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά τη τελική χρήση και την ανάπτυξη της αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται το περιεχόμενο και η διαδικασία καταβολής των ανωτέρω ενισχύσεων και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
(Το άρθρο 20 αντιστοιχεί στην παρ. 1 του άρθρου 11 της οδηγίας)
23
Άρθρο 21
Τελικές διατάξεις
Στην παράγραφο 2 του άρθρου 27 του ν.2773/1999 (ΦΕΚ Α’ 286), προστίθεται νέο εδάφιο υπό στοιχείο δ) ως ακολούθως:
« δ. Η συχνότητα τιμολόγησης βάσει πραγματικής κατανάλωσης, ώστε ο τελικός καταναλωτής να μπορεί να ρυθμίζει την ενεργειακή του κατανάλωση».
Τα εδάφια δ) έως και θ) της παραγράφου 2 του άρθρου 27 αναριθμούνται σε ε) έως και ι) αντιστοίχως».
(Το άρθρο 21 αντιστοιχεί στην παρ. 2 και 3 του άρθρου 13 της οδηγίας).
Άρθρο 22
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός εάν άλλως ορίζεται σε επί μέρους διατάξεις του.
(Το άρθρο 22 αντιστοιχεί στο άρθρο 19 της οδηγίας.)

Κείμενο νομοθετήματος: 3661 19/05/2008 «Για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων»

Κείμενο νομοθετήματος: 3661 19/05/2008

NOMOΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 3661

Μέτρα για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης των κτιρίων και άλλες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο 1

Σκοπός

Με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, εναρμονίζεται η ελληνική νομοθεσία με την Οδηγία 2002/91/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2002 «Για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων» (ΕΕ L1 της 4.1.2003).

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου, οι ακόλουθοι ορισμοί έχουν την εξής έννοια:
1. «Κτίριο»: Στεγασμένη κατασκευή με τοίχους, για την οποία χρησιμοποιείται ενέργεια προς ρύθμιση των εσωτερικών κλιματικών συνθηκών. Ο όρος «κτίριο» μπορεί να αφορά το κτίριο στο σύνολό του ή σε τμήματα αυτού, τα οποία έχουν μελετηθεί ή έχουν τροποποιηθεί για να χρησιμοποιούνται χωριστά.
2. «Ενεργειακή απόδοση κτιρίου»: Η ποσότητα ενέργειας που πράγματι καταναλώνεται ή εκτιμάται ότι ικανοποιεί τις διάφορες ανάγκες που συνδέονται με τη συνήθη χρήση του κτιρίου, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη θέρμανση, την παραγωγή θερμού νερού, την ψύξη, τον εξαερισμό και το φωτισμό. Η ποσότητα αυτή εκφράζεται με έναν ή περισσότερους αριθμητικούς δείκτες, οι οποίοι έχουν υπολογισθεί λαμβάνοντας υπόψη τη μόνωση, τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τα χαρακτηριστικά της εγκατάστασης, το σχεδιασμό και τη θέση του κτιρίου σε σχέση με κλιματολογικούς παράγοντες, την έκθεση στον ήλιο και την επίδραση γειτονικών κατασκευών, την παραγωγή ενέργειας του ίδιου του κτιρίου και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν την ενεργειακή ζήτηση, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι κλιματικές συνθήκες στο εσωτερικό του κτιρίου.
3. «Ενεργειακή επιθεώρηση»: Η διαδικασία εκτίμησης των πραγματικών καταναλώσεων ενέργειας, των παραγόντων που τις επηρεάζουν, καθώς και των μεθόδων βελτίωσης για την εξοικονόμηση ενέργειας στον κτιριακό τομέα.
4. «Ενεργειακός επιθεωρητής»: Φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διενεργεί ενεργειακές επιθεωρήσεις κτιρίων ή λεβήτων και/ή κλιματιστικών.
5. «Πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης κτιρίου»: Πιστοποιητικό αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Ανάπτυξης ή άλλον φορέα που αυτό ορίζει, το οποίο εκδίδεται από τον Ενεργειακό Επιθεωρητή Κτιρίων και αποτυπώνει την ενεργειακή απόδοση ενός κτιρίου.
6. «ΣΗΘ (συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας)»: Η ταυτόχρονη παραγωγή χρήσιμης θερμικής ενέργειας και ηλεκτρικής ή/και μηχανικής ενέργειας από την ίδια αρχική ενέργεια.
7. «Σύστημα κλιματισμού»: Ο συνδυασμός όλων των απαιτούμενων κατασκευαστικών στοιχείων για την παροχή μιας μορφής επεξεργασίας του αέρος, κατά την οποία ελέγχεται ή μπορεί να ελαττωθεί η θερμοκρασία, ενδεχομένως σε συνδυασμό με τον έλεγχο του αερισμού, της υγρασίας και της καθαρότητας του αέρα.
8. «Λέβητας»: Ο συνδυασμός σώματος λέβητα και μονάδας καυστήρα που είναι σχεδιασμένος για να μεταβιβάζει στο νερό τη θερμότητα που παράγεται από την καύση.
9. «Ωφέλιμη ονομαστική ισχύς» (εκφραζόμενη σε kW): Η μέγιστη θερμική ισχύς, την οποία αναφέρει και εγγυάται ο κατασκευαστής, ως παρεχόμενη κατά τη συνεχή λειτουργία με ταυτόχρονη τήρηση της ωφέλιμης απόδοσης που προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή.
10. «Αντλία θερμότητας»: Διάταξη ή συσκευή, η οποία χρησιμοποιεί μηχανική ενέργεια για να μεταφέρει θερμότητα από ένα χώρο («πηγή») σε χαμηλότερη θερμοκρασία, προς άλλο χώρο («δεξαμενή θερμότητας») σε υψηλότερη θερμοκρασία.
11. «Νέο κτίριο»: Το κτίριο για την κατασκευή του οποίου υποβάλλεται αίτηση με τα κατά νόμο δικαιολογητικά, για έκδοση οικοδομικής άδειας στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία, μετά την έναρξη ισχύος του Κανονισμού του άρθρου 3 του παρόντος.
12. «Ριζική ανακαίνιση κτιρίου»: Η ανακαίνιση κτιρίου της οποίας το συνολικό κόστος που αναφέρεται στα δομικά στοιχεία ή και στις ενεργειακές ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις του, όπως οι εγκαταστάσεις θέρμανσης, παροχής θερμού νερού, κλιματισμού, εξαερισμού και φωτισμού, υπερβαίνει το 25% της συνολικής αξίας του κτιρίου, μη περιλαμβανομένης της αξίας του οικοπέδου, ή όταν η ανακαίνιση αφορά σε ποσοστό άνω του 25% του εξωτερικού περιβλήματος του κτιρίου.
13. «Συνολική επιφάνεια κτιρίου»: Τα συνολικά τετραγωνικά μέτρα της οικοδομής, όπως αυτά προσμετρώνται στο συντελεστή δόμησης κατά το Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό και καταγράφονται στο φύλλο της οικοδομικής άδειας.

Άρθρο 3

Κανονισμός ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων

1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, η οποία εκδίδεται υποχρεωτικώς εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, εγκρίνεται Κανονισμός ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων (εφεξής «Κανονισμός»).
Με τον Κανονισμό καθορίζεται η μέθοδος υπολογισμού της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, οι ελάχιστες απαιτήσεις για την ενεργειακή απόδοσή τους, ο τύπος και το περιεχόμενο της μελέτης ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, τα αρμόδια για την εκπόνησή της πρόσωπα, η διαδικασία και η συχνότητα διενέργειας ενεργειακών επιθεωρήσεων των κτιρίων, των λεβήτων, των εγκαταστάσεων θέρμανσης και των συστημάτων κλιματισμού, ο τύπος και το περιεχόμενο του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης που προβλέπεται στο άρθρο 6, η διαδικασία έκδοσής του, ο έλεγχος αυτής και τα προς τούτο αρμόδια όργανα, το ύψος της δαπάνης έκδοσής του και ο τρόπος υπολογισμού της, τυχόν πρόβλεψη κινήτρων για την εφαρμογή πρόσθετων μέτρων για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια.
2. Η μέθοδος υπολογισμού της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων περιλαμβάνει τουλάχιστον:
α) τα θερμικά χαρακτηριστικά των στοιχείων του κτιρίου, περιλαμβανομένης και της αεροστεγανότητας,
β) την εγκατάσταση θέρμανσης και τροφοδοσίας θερμού νερού, περιλαμβανομένων και των χαρακτηριστικών των μονώσεών τους,
γ) την εγκατάσταση κλιματισμού,
δ) τον εξαερισμό και το φυσικό αερισμό,
ε) την ενσωματωμένη εγκατάσταση φωτισμού κτιρίων άλλων χρήσεων, πλην της κατοικίας,
στ) τη θέση και τον προσανατολισμό των κτιρίων, περιλαμβανομένων και των εξωτερικών κλιματικών συνθηκών,
ζ) τα παθητικά ηλιακά συστήματα, κατά το άρθρο 1 παράγραφος 7α του Γ.Ο.Κ., και την ηλιακή προστασία,
η) τις επικρατούσες εσωτερικές κλιματικές συνθήκες, περιλαμβανομένων και των επιδιωκομένων.
3. Κατά τον υπολογισμό της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων συνεκτιμάται, κατά περίπτωση, η θετική επίδραση:
α) των ενεργητικών ηλιακών συστημάτων, κατά το άρθρο 1 παράγραφος 7β του Γ.Ο.Κ., και άλλων συστημάτων θέρμανσης, ψύξης και ηλεκτροπαραγωγής, που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,
β) της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται μέσω ΣΗΘ,
γ) των συστημάτων θέρμανσης και ψύξης, σε κλίμακα περιοχής ή οικοδομικού τετραγώνου (τηλεθέρμανση, τηλεψύξη) και
δ) του φυσικού φωτισμού.
4. Για τον υπολογισμό της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και την εφαρμογή των επί μέρους ρυθμίσεων του Κανονισμού, τα κτίρια κατατάσσονται, κατά κατηγορία, σε:
α) κατοικίες διαφόρων τύπων, όπως μονοκατοικίες, διαμερίσματα και συγκροτήματα αυτών,
β) πολυκατοικίες,
γ) γραφεία,
δ) εκπαιδευτικά κτίρια,
ε) νοσοκομεία,
στ) ξενοδοχεία και εστιατόρια,
ζ) αθλητικές εγκαταστάσεις,
η) κτίρια υπηρεσιών χονδρικού και λιανικού εμπορίου,
θ) κάθε άλλη κατηγορία κτιρίων που καταναλώνουν ενέργεια.
5. Οι ελάχιστες απαιτήσεις για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων αναθεωρούνται τουλάχιστον κάθε πενταετία και αναπροσαρμόζονται κατά περίπτωση, λαμβανομένης υπόψη της τεχνικής προόδου στον τομέα των κτιριακών κατασκευών. Ειδικότερα, η μέθοδος υπολογισμού της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου επανεξετάζεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα, τα οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερα των δύο (2) ετών.

Άρθρο 4

Νέα κτίρια

1. Τα νέα κτίρια πρέπει να πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης που ορίζονται στον Κανονισμό.
2. Για τα νέα κτίρια συνολικής επιφάνειας άνω των χιλίων (1.000) τ.μ., πριν την έναρξη της ανέγερσης, πρέπει να εκπονείται και να υποβάλλεται στην αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία μελέτη, που συνοδεύει τη μελέτη της παραγράφου 1 του άρθρου 3 και η οποία περιλαμβάνει την τεχνική, περιβαλλοντική και οικονομική σκοπιμότητα εγκατάστασης τουλάχιστον ενός εκ των εναλλακτικών συστημάτων παροχής ενέργειας, όπως αποκεντρωμένων συστημάτων παροχής ενέργειας που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας, συστημάτων θέρμανσης ή ψύξης σε κλίμακα περιοχής ή οικοδομικού τετραγώνου, καθώς και αντλιών θερμότητας.

Άρθρο 5

Υφιστάμενα κτίρια

1. Στα κτίρια συνολικής επιφάνειας άνω των χιλίων (1.000) τ.μ. που υφίστανται ριζική ανακαίνιση, η ενεργειακή απόδοσή τους αναβαθμίζεται, στο βαθμό που αυτό είναι τεχνικά, λειτουργικά και οικονομικά εφικτό, ώστε να πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης, όπως αυτές καθορίζονται στον Κανονισμό. Οι απαιτήσεις αυτές θεσπίζονται είτε για το ανακαινιζόμενο κτίριο ως σύνολο είτε μόνο για τις ανακαινιζόμενες εγκαταστάσεις ή τα δομικά στοιχεία αυτού, εφόσον αποτελούν μέρος ανακαίνισης που πρέπει να ολοκληρωθεί εντός περιορισμένου χρονικού διαστήματος, με στόχο τη βελτίωση της συνολικής ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου.
2. Με απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, είναι δυνατόν οι απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης να εφαρμόζονται και στις ριζικές ανακαινίσεις κτιρίων, συνολικής επιφάνειας κάτω των χιλίων (1.000) τ.μ..

Άρθρο 6

Πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης

1. Μόλις ολοκληρωθεί η κατασκευή νέου κτιρίου ή η ριζική ανακαίνιση υφιστάμενου κτιρίου κατά το άρθρο 5, ο ιδιοκτήτης υποχρεούται να ζητήσει την έκδοση πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης. Κατά την πώληση ή τη μίσθωση κτιρίων διατίθεται από τον ιδιοκτήτη στον αγοραστή ή τον μισθωτή αυτών πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης. Η εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων εδαφίων δεν μπορεί να αποκλεισθεί με συμφωνία των συμβαλλόμενων μερών.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι έκδοσης και διάθεσης του ανωτέρω πιστοποιητικού, καθώς και οι διοικητικές κυρώσεις σε βάρος του υπόχρεου, σε περίπτωση μη έκδοσης ή μη διάθεσής του. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται, σε περίπτωση επιβολής προστίμου, η διαδικασία είσπραξης αυτού, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
2. Το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης κτιρίου εκδίδεται από τους επιθεωρητές του άρθρου 9, κατά τα οριζόμενα στον Κανονισμό, και ισχύει, κατά ανώτατο όριο, για δέκα (10) έτη. Εάν στο κτίριο γίνει ριζική ανακαίνιση ή προσθήκη σε έκταση που επηρεάζει την ενεργειακή απόδοσή του, η ισχύς του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης κτιρίου λήγει κατά το χρόνο ολοκλήρωσης της ανακαίνισης ή της προσθήκης, πριν παρέλθει το διάστημα των δέκα (10) ετών.
3. Το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης κτιρίου περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τιμές αναφοράς, όπως ισχύουσες νομικές απαιτήσεις και κριτήρια συγκριτικής αξιολόγησης, ώστε να επιτρέπει στους καταναλωτές να συ-γκρίνουν και να αξιολογούν την ενεργειακή απόδοση του κτιρίου. Το πιστοποιητικό συνοδεύεται από συστάσεις για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, σε σχέση με το κόστος που μπορεί αυτή να συνεπάγεται.
4. Η ενεργειακή πιστοποίηση οριζοντίων ιδιοκτησιών κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν. 3741/1929 (ΦΕΚ 4 Α΄) και ιδιοκτησιών κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν.δ. 1024/1971 (ΦΕΚ 232 Α΄) βασίζεται σε κοινή πιστοποίηση ολόκληρου του κτιρίου, εφόσον πρόκειται για συγκροτήματα με κοινόχρηστο σύστημα θέρμανσης. Η δαπάνη έκδοσης του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης κτιρίου βαρύνει, κατά περίπτωση, τον κύριο ή τους συγκυρίους ολόκληρου του κτιρίου, κατά το ποσοστό συγκυριότητας εκάστου.
5. Σε κτίρια τα οποία χρησιμοποιούνται από δημόσιες υπηρεσίες και φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως αυτός ορίζεται κάθε φορά, τοποθετείται, σε ευδιάκριτη θέση, πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης κτιρίου, του οποίου η ισχύς δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δέκα (10) έτη. Στα κτίρια αυτά μπορεί να αναρτάται πίνακας, όπου αναγράφονται οι συνιστώμενες και οι επικρατούσες εσωτερικές θερμοκρασίες, καθώς και κάθε κλιματικός παράγων που επηρεάζει τις θερμοκρασίες αυτές.

Άρθρο 7

Επιθεώρηση λεβήτων

1. Για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης και τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, διενεργείται από τους ενεργειακούς επιθεωρητές επιθεώρηση στους λέβητες κτιρίων που θερμαίνονται με συμβατικά ορυκτά καύσιμα, ως εξής: α) τουλάχιστον κάθε πέντε (5) έτη, στους λέβητες με ωφέλιμη ονομαστική ισχύ από είκοσι (20) έως και εκατό (100) kW, β) τουλάχιστον κάθε δύο (2) έτη, στους λέβητες με ωφέλιμη ονομαστική ισχύ ανώτερη των εκατό (100) kW και, αν αυτοί θερμαίνονται με αέριο καύσιμο, τουλάχιστον κάθε τέσσερα (4) έτη. Οι επιθεωρητές συντάσσουν έκθεση, στην οποία αξιολογείται η αποτελεσματικότητα του λέβητα και διατυπώνονται οδηγίες και συστάσεις για τη ρύθμιση, συντήρηση, επισκευή ή αντικατάστασή του, εφόσον συντρέχει περίπτωση.
2. Εγκαταστάσεις θέρμανσης με λέβητες παλαιότερους των δεκαπέντε (15) ετών και ωφέλιμη ονομαστική ισχύ ανώτερη των είκοσι (20) kW επιθεωρούνται, στο σύνολό τους, από τους ενεργειακούς επιθεωρητές μία μόνο φορά, σε χρόνο και σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στον Κανονισμό. Οι επιθεωρητές συντάσσουν έκθεση, στην οποία αξιολογείται η αποτελεσματικότητα του λέβητα και των διαστάσεών του σε σχέση με τις ενεργειακές ανάγκες του κτιρίου και διατυπώνονται οδηγίες και συστάσεις για τυχόν επιβαλλόμενη αντικατάσταση του λέβητα, τροποποιήσεις του συστήματος θέρμανσης και εναλλακτικές λύσεις.

Άρθρο 8

Επιθεώρηση εγκαταστάσεων κλιματισμού

1. Για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης και τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, διενεργείται από τους ενεργειακούς επιθεωρητές επιθεώρηση στις εγκαταστάσεις κλιματισμού κτιρίων, με ωφέλιμη ονομαστική ισχύ ανώτερη των δώδεκα (12) kW, τουλάχιστον κάθε πέντε (5) έτη.
Οι επιθεωρητές συντάσσουν έκθεση, στην οποία αξιολογούνται η αποτελεσματικότητα και οι διαστάσεις της εγκατάστασης κλιματισμού σε σχέση με τις ενεργειακές ανάγκες του κτιρίου και διατυπώνονται κατάλληλες οδηγίες και συστάσεις για βελτίωση ή αντικατάσταση της εγκατάστασης του κλιματισμού.
2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, καθορίζονται οι διοικητικές κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις διατάξεις των άρθρων 7 και 8.

Άρθρο 9

Επιθεωρητές κτιρίων και επιθεωρητές λεβήτων και εγκαταστάσεων κλιματισμού

1. Η πιστοποίηση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και η επιθεώρηση των λεβήτων και εγκαταστάσεων κλιματισμού διεξάγονται από ειδικευμένους και για το σκοπό αυτόν διαπιστευμένους ενεργειακούς επιθεωρητές.
2. Με διάταγμα που εκδίδεται κατόπιν πρότασης των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, καθορίζονται τα προσόντα των επιθεωρητών κτιρίων και των επιθεωρητών λεβήτων και εγκαταστάσεων κλιματισμού κτιρίων, οι κανόνες και οι αρχές που διέπουν την εκτέλεση του έργου τους, η διαδικασία διαπίστευσής τους και χορήγησης αντίστοιχης άδειας, οι ιδιότητες που είναι ασυμβίβαστες με το έργο τους, τα ζητήματα που αφορούν στην εγγραφή τους σε αντίστοιχα μητρώα, η αμοιβή τους και ο τρόπος καθορισμού της, οι εις βάρος τους διοικητικές κυρώσεις, τα όργανα που επιβάλλουν αυτές, οι διοικητικές προσφυγές κατά των κυρώσεων, οι προθεσμίες άσκησής τους, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα ή αναγκαία λεπτομέρεια.
Με το ίδιο διάταγμα μπορεί να προβλέπεται η συγκρότηση επιτροπής, η οποία γνωμοδοτεί για τα ζητήματα που αφορούν στη χορήγηση ή αφαίρεση άδειας ενεργειακού επιθεωρητή και εισηγείται προς τον Υπουργό Ανάπτυξης κάθε αναγκαία πράξη ή ρύθμιση σχετική με τους ενεργειακούς επιθεωρητές και το αντικείμενο των ενεργειακών επιθεωρήσεων.
3. Από την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Ανάπτυξης τηρείται, σε ηλεκτρονική μορφή, Αρχείο Επιθεωρήσεως Κτιρίων, στο οποίο καταχωρίζονται, σε ξεχωριστές μερίδες: α) τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης κτιρίων, β) οι εκθέσεις επιθεώρησης λεβήτων κτιρίων και γ) οι εκθέσεις επιθεώρησης εγκαταστάσεων κλιματισμού κτιρίων.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, η οποία εκδίδεται εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, ρυθμίζονται η διαδικασία των καταχωρίσεων στις μερίδες του Αρχείου, ζητήματα σχετικά με την ενημέρωση, τη διαγραφή και την τροποποίηση των καταχωρίσεων αυτών, ο τρόπος της διαχείρισης και της αξιοποίησης των στοιχείων του Αρχείου, όπως επίσης της συνεργασίας της ανωτέρω Διεύθυνσης με τις αρμόδιες πολεοδομικές και άλλες υπηρεσίες ή αρχές σε θέματα εφαρμογής της παρούσας παραγράφου, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.

Άρθρο 10

Θέματα οικοδομικών αδειών

1. Από την έναρξη ισχύος του Κανονισμού, κάθε οικοδομική άδεια ανέγερσης νέου ή ριζικής ανακαίνισης υφιστάμενου κτιρίου, κατά την έννοια του παρόντος νόμου, χορηγείται μόνο μετά την υποβολή στην αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία και της οριζόμενης στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 μελέτης για την ενεργειακή απόδοση του κτιρίου. Η μελέτη αυτή πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού.
2. Ο έλεγχος, η έγκριση και η παρακολούθηση της εφαρμογής της ενεργειακής μελέτης γίνεται σύμφωνα με τα ισχύοντα για την έκδοση οικοδομικών αδειών.

Άρθρο 11

Εξαιρέσεις

Στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου δεν εμπίπτουν οι παρακάτω κατηγορίες κτιρίων:
α) Κτίρια και μνημεία που προστατεύονται από το νόμο ως μέρος συγκεκριμένου περιβάλλοντος ή λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής ή ιστορικής αξίας τους, εφόσον η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του παρόντος νόμου θα αλλοίωνε, κατά τρόπο μη αποδεκτό, το χαρακτήρα ή την εμφάνισή τους.
β) Κτίρια που χρησιμοποιούνται ως χώροι λατρείας ή θρησκευτικών δραστηριοτήτων.
γ) Μη μόνιμα κτίρια που, με βάση το σχεδιασμό τους, η διάρκεια της χρήσης τους δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, εργαστήρια, κτίρια αγροτικών χρήσεων - πλην κατοικιών - με χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις, και όμοια κτίρια τα οποία χρησιμοποιούνται από τομέα καλυπτόμενο από σχετική εθνική συμφωνία που αφορά την ενεργειακή απόδοση κτιρίων.
δ) Υφιστάμενα κτίρια κατοικιών τα οποία προορίζονται για χρήση που δεν υπερβαίνει τους τέσσερις (4) μήνες κάθε έτος.
ε) Αυτοτελή κτίρια, με συνολική επιφάνεια κάτω των πενήντα (50) τ.μ..

Άρθρο 12

Ενημέρωση

Με απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για την ενημέρωση των χρηστών και ιδιοκτητών των κτιρίων, σχετικά με τις διάφορες μεθόδους και πρακτικές που συμβάλλουν στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων.

Άρθρο 13

Μεταβατικές και λοιπές διατάξεις

1. Μέχρι την έναρξη ισχύος του Κανονισμού του άρθρου 3 εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις του προεδρικού διατάγματος της 1.6./4.7.1979 (ΦΕΚ 362 Δ΄) και της κοινής υπουργικής απόφασης 21475/4707/ 30.07.1998 (ΦΕΚ 880 Β΄).
2. Στο π.δ. της 8/13.7.1993 (ΦΕΚ 795 Δ΄), όπου αναφέρεται ο όρος «μελέτη θερμομόνωσης», αντικαθίσταται με τον όρο «μελέτη ενεργειακής απόδοσης».
3. α) Μετά την παράγραφο 14 του άρθρου 7 του ν. 3428/2005 (ΦΕΚ 313 Α΄), όπως ισχύει, προστίθενται παράγραφοι 15 και 16 ως εξής:
«15. Στον ΔΕΣΦΑ Α.Ε. για τα έργα του προγράμματος ανάπτυξης του Ε.Σ.Φ.Α. και στην ΔΕΠΑ Α.Ε. για την εκτέλεση έργων δημόσιας ωφέλειας, μπορούν να καταβάλλονται επιχορηγήσεις από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης καθορίζονται τα έργα που χρηματοδοτούνται για καθεμία εταιρεία, το συνολικό κόστος αυτών και το ύψος της σχετικής χρηματοδότησης, ο τρόπος και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την καταβολή της, οι υποχρεώσεις κάθε εταιρείας, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου.
16. Ο ΔΕΣΦΑ Α.Ε., με την επιφύλαξη των σχετικών ρυθμίσεων της κοινοτικής νομοθεσίας, εξαιρείται από την εφαρμογή των εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων για την ανάθεση και εκτέλεση συμβάσεων δημόσιων έργων, δημοσίων προμηθειών, δημοσίων υπηρεσιών, εκπόνησης μελετών, περιλαμβανομένων και των διατάξεων που καθορίζουν τα κατώτατα όρια αμοιβών για μελέτες έργων. Διακηρύξεις, αναθέσεις και εκτέλεση έργων, προμηθειών, υπηρεσιών και μελετών του ΔΕΣΦΑ Α.Ε. διενεργούνται σύμφωνα με τους Kανονισμούς που αποφασίζονται από το Διοικητικό του Συμβούλιο, εγκρίνονται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.»
β) Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 10 του ν. 3428/2005, όπως ισχύει, προστίθεται εδάφιο, ως εξής:
«Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΕΣΦΑ Α.Ε. προσαρμόζονται οι διατάξεις των Κανονισμών αυτών στην εταιρική οργάνωση και στο σκοπό του ΔΕΣΦΑ Α.Ε., στις περιπτώσεις που απαιτείται.»
4. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 2 του ν. 3438/2006 (ΦΕΚ 33/Α΄) προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Για τα θέματα παροχής υπηρεσιών που αφορούν στο Σ.Ε.Ε.Σ. εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη της παραγράφου 14 του άρθρου 7 του ν. 3428/2005, όπως ισχύει.»
5. Μετά το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 2 του π.δ. 420/1987 (ΦΕΚ 187/Α΄), όπως ισχύει, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η απόφαση της πλειοψηφίας των ιδιοκτητών δεν είναι αναγκαία, ανεξαρτήτως αντίθετης πρόβλεψης στον κανονισμό σχέσεων των συνιδιοκτητών της οικοδομής, στην περίπτωση που η τοποθέτηση ανεξάρτητης μόνιμης εγκατάστασης θέρμανσης με χρήση φυσικού αερίου διενεργείται από κύριες μεμονωμένες ιδιοκτησίες σε υφιστάμενες οικοδομές, οι οποίες δεν έχουν εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης.»

Άρθρο 14

1. Οι παράγραφοι 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 του άρθρου 7 του
ν. 971/1979 (ΦΕΚ 223/Α΄), όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους από την παράγραφο 3 του άρθρου 21 του ν. 3204/2003 (ΦΕΚ 296/Α΄) αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Τα καταστήματα οπτικών ειδών ιδρύονται από:
Α) Φυσικά πρόσωπα. Β) Εταιρείες με οποιαδήποτε νομική μορφή. Η κατοχή άδειας ασκήσεως επαγγέλματος οπτικού δεν είναι προϋπόθεση για την ίδρυση καταστήματος οπτικών.
Προϋπόθεση της λειτουργίας καταστήματος οπτικών ειδών είναι ο ορισμός υγειονομικά υπευθύνου αδειούχου οπτικού, εργαζόμενου αποκλειστικά στο κατάστημα.
Υγειονομικά υπεύθυνος καταστήματος οπτικών ειδών δύναται να είναι και ο ιδιοκτήτης ή εταίρος της ιδρύτριας εταιρείας του καταστήματος, εφόσον είναι αδειούχος οπτικός και εργάζεται σε αυτό.
Τα φυσικά πρόσωπα και οι εταιρείες επιτρέπεται να ιδρύουν και να λειτουργούν περισσότερα του ενός καταστήματα οπτικών ειδών, λαμβάνοντας για κάθε κατάστημα ξεχωριστή άδεια, με διαφορετικό υγειονομικά υπεύθυνο οπτικό.
2. Η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος οπτικών ειδών χορηγείται από την οικεία Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου. Σε περίπτωση εταιρείας την αίτηση υποβάλλει ο νόμιμος
εκπρόσωπός της. Η αίτηση πρέπει, εκτός των στοιχείων του ενδιαφερομένου ή της εταιρείας, να αναφέρει και την ακριβή διεύθυνση του οικήματος, όπου θα εγκατασταθεί το κατάστημα οπτικών ειδών.
3. Μαζί με την αίτηση υποβάλλεται:
Α) Επίσημο σχεδιάγραμμα του οικήματος.
Β) Κατάλογος των μηχανημάτων, εργαλείων και οργάνων.
Γ) Καταστατικό, σε περίπτωση κατά την οποία την άδεια αιτείται εταιρεία.
Δ) Δήλωση των στοιχείων του υγειονομικά υπεύθυνου αδειούχου οπτικού, με επικυρωμένο αντίγραφο του πτυχίου της σχολής οπτικών ή τίτλο προσωπικής ικανότητας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
4. Μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από την ημερομηνία της υποβολής της αίτησης και των λοιπών δικαιολογητικών, η αρμόδια Επιτροπή ελέγχου καταστημάτων οπτικών ειδών, ελέγχει το οίκημα στο οποίο πρόκειται να λειτουργήσει το κατάστημα οπτικών ειδών, καθώς και την ύπαρξη του τεχνικού εξοπλισμού και συντάσσει σχετική έκθεση ελέγχου.
5. Σε περίπτωση που κατά τον έλεγχο διαπιστωθούν ελλείψεις, αυτές γνωστοποιούνται εγγράφως στον ενδιαφερόμενο ή στην εταιρεία. Μετά τη συμπλήρωση των ελλείψεων αυτών γίνεται επανέλεγχος και εφόσον διαπιστωθεί συμμόρφωση προς τις παρατηρήσεις της έκθεσης ελέγχου, χορηγείται η άδεια.
6. Η άδεια λειτουργίας χορηγείται μέσα σε προθεσμία ενός (1) μήνα από τη διενέργεια του ελέγχου και εκδίδεται στο όνομα του ιδιοκτήτη - φυσικού προσώπου, ή της εταιρείας, με αναγραφή του ονόματος του υγειονομικά υπευθύνου αδειούχου οπτικού.
7. Η άδεια λειτουργίας καταστήματος οπτικών ειδών χορηγείται για συγκεκριμένο οίκημα. Σε περίπτωση μεταστέγασης η άδεια λειτουργίας παύει αυτοδίκαια να ισχύει και θα πρέπει να ζητηθεί νέα άδεια λειτουργίας για το οίκημα στο οποίο θα μεταφερθεί το κατάστημα.»
2. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του ν. 971/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«Τα επαγγελματικά δικαιώματα του ενιαίου επαγγέλματος του οπτικού-οπτομέτρη θα καθοριστούν με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.»
3. Ανατίθεται στην Πανελλήνια Ένωση Οπτικών και Οπτομετρών η σύνταξη και ενημέρωση μητρώου οπτικών καταστημάτων σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το άρθρο 21 παράγραφος 3 υποπαράγραφος 8 του ν. 3204/2003, όπως αυτό ισχύει, καθώς και η σύνταξη και ενημέρωση μητρώου αδειών ασκήσεως επαγγέλματος οπτικού-οπτομέτρη. Τα εν λόγω μητρώα, καθώς και η ετήσια επικαιροποίησή τους, τίθενται σε ισχύ μετά την έγκρισή τους από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τη δημοσίευσή τους στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.
4. Απαιτείται η φυσική παρουσία Υγειονομικού Υπευθύνου αδειούχου οπτικού καθ' όλη τη διάρκεια λειτουργίας του καταστήματος οπτικών. Σε περίπτωση απουσίας του, θα προβλέπεται η αντικατάστασή του από άλλο Υγειονομικό Υπεύθυνο αδειούχο οπτικό, ο οποίος θα έχει δηλωθεί στην άδεια λειτουργίας του καταστήματος οπτικών.
5. Η παρ.1 του άρθρου 21 του ν. 3204/2003 αντικαθίσταται ως εξής:
«Η διάθεση ομματοϋαλλίων διορθωτικών των διαθλαστικών ανωμαλιών των οφθαλμών (πλην των τυποποιημένων ομματοϋαλλίων πρεσβυωπίας, τα οποία μπορούν να πωλούνται και από τα φαρμακεία), φακών επαφής, υγρών φακών επαφής και γενικά όλων των συναφών προς την όραση ειδών, γίνεται αποκλειστικά από τα καταστήματα οπτικών ειδών, τα οποία ιδρύονται και λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όπως αυτός ισχύει.»

Άρθρο 15

1. Η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 38 του ν. 3428/2005 (ΦΕΚ 313/Α΄) καταργείται.
2. Σε οριστικά συμβόλαια μεταβίβασης ακινήτων με επαχθή αιτία ή αιτία δωρεάς ή γονικής παροχής, τα οποία συντάσσονται από την 8η Απριλίου 2008 μέχρι και την 6η Ιουνίου 2008, για τον υπολογισμό του οικείου φόρου, του φόρου αυτομάτου υπερτιμήματος και του τέλους συναλλαγής θεωρείται ότι η μεταβίβαση έχει συντελεστεί κατά την 7η Απριλίου 2008, εφόσον οι σχετικές δηλώσεις υποβλήθηκαν μέχρι και την ημερομηνία αυτή και αφορούν ακίνητα των οποίων η αντικειμενική αξία αναπροσαρμόσθηκε από την 8η Απριλίου 2008.

Άρθρο 16

1.α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 του ν. 3066/2002 (ΦΕΚ 252/Α΄) προστίθεται στοιχείο γ΄ ως εξής: «γ) με την παροχή άλλων χρηματοδοτικών μέσων, όπως επιδότηση κόστους δανεισμού, μετά από τη σύμφωνη γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος.»
β. Στο άρθρο 4 του ν. 3066/2002 προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων δύναται να χρησιμοποιήσει έως την 31.12.2008 ποσοστό του μετοχικού του κεφαλαίου, όχι ανώτερο του 15%, ή κατ' ανώτατο όριο τριάντα έξι εκατομμύρια (36.000.000) ευρώ, για την επιδότηση του κόστους δανεισμού τραπεζικών δανείων και χρηματοδοτικών μισθώσεων επενδυτικού χαρακτήρα των επιχειρήσεων, υπέρ των οποίων εγγυάται το Ταμείο, ύστερα από σχετική απόφαση της Γενικής Συνέλευσης αυτού και σύμφωνη γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδος. Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ταμείου θα διενεργηθεί η μείωση του μετοχικού κεφαλαίου κατά το ποσό που πραγματικά θα έχει δαπανηθεί για την επιδότηση του κόστους δανεισμού έως την 31.12.2008.»
γ. Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του ν. 3066/2002 τροποποιείται ως εξής:
«3. Επί έξι (6) έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου για τη στελέχωση του Ταμείου με κάθε φύσεως προσωπικό εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 2919/2001 (ΦΕΚ 128/Α΄).»
δ. Το β΄ εδάφιο του στοιχείου β΄ του άρθρου 8 του
ν. 3066/2002 τροποποιείται ως εξής:
«Η εγγύηση κυμαίνεται σε ποσοστό από 40% έως 80% επί του υποκειμένου δανείου, εφόσον το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκειμένου δανείου που παρέχεται με βάση το οικείο καθεστώς δεν υπερβαίνει το ενάμισι εκατομμύριο (1.500.000) ευρώ ανά επιχείρηση.»
2.α. Το εδάφιο α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 3190/1955 (ΦΕΚ 91/Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«To κεφάλαιο της εταιρίας δεν δύναται να είναι κατώτερο των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων (4.500) ευρώ, ολοσχερώς καταβεβλημένο κατά την κατάρτιση της εταιρικής σύμβασης.»
β. Το εδάφιο γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 3190/1995 καταργείται.
γ. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 8 του ν.3190/1955 προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Η βεβαίωση του Εθνικού Τυπογραφείου, στην οποία αναγράφεται ο αριθμός και η ημερομηνία του Φύλλου της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, στο οποίο δημοσιεύεται η περίληψη της εταιρικής σύμβασης, μαζί με το αντίγραφο της εταιρικής σύμβασης νομίμως επικυρωμένο από το αρμόδιο Πρωτοδικείο, προσκομίζονται από κάθε εταίρο ή διαχειριστή ενώπιον των αρμόδιων αρχών και παντός τρίτου συναλλασσομένου με αυτούς για κάθε νόμιμη χρήση προς απόδειξη της έναρξης λειτουργίας της επιχείρησης.
Εντός τριών (3) εργασίμων ημερών το αργότερο από την ημερομηνία παραλαβής της περίληψης της εταιρικής σύμβασης, το Εθνικό Τυπογραφείο αναρτά στην ιστοσελίδα του περίληψη της εταιρικής σύμβασης, καθώς και τη σχετική βεβαίωση με τον αριθμό και την ημερομηνία του Φύλλου Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στο οποίο αυτή δημοσιεύεται.»
3. Η περίπτωση ια΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του ν. 3428/2005 (ΦΕΚ 313/Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«ια) Γνωμοδοτεί στον Υπουργό Ανάπτυξης για κάθε ζήτημα που αφορά στη διαχείριση και την κατανομή της δυναμικότητας των διασυνδέσεων με κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ε.Ο.Χ.) και της Ενεργειακής Κοινότητας, σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές των κρατών αυτών, και ιδίως τους όρους πρόσβασης στη διασύνδεση, συμπεριλαμβανόμενων των σχετικών τιμολογίων και της μεθοδολογίας υπολογισμού αυτών, το μηχανισμό κατανομής της δυναμικότητας, τη διαχείριση της συμφόρησης και τη διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών που αναφύονται κατά την εφαρμογή των ανωτέρω, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια. Επιπρόσθετα, παρακολουθεί και εποπτεύει τη διαχείριση του δυναμικού της διασύνδεσης και συνεργάζεται, για το σκοπό αυτόν, με τις αρμόδιες αρχές των ανωτέρω κρατών.»

Άρθρο 17

Έναρξη ισχύος

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημο­σίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν άλλως ορίζεται σε επί μέρους διατάξεις του.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 19 Μαΐου 2008